Pasta carbonara op eenvoudige wijze
Romige perfectie, dat is hoe ik een pasta carbonara noem. Helemaal traditioneel is deze versie niet, maar wel makkelijk(er) en heel erg lekker!
Pasta carbonara
Om deze pasta carbonara te maken gingen we uit van een heel oud kookboek uit de kringloopwinkel.
We hebben er vast allemaal wel eentje van liggen. Ergens in een stoffig hoekje. Of je ouders hebben er nog eentje in de kast staan. Zo’n heel oud kookboek. Zo’n kookboek waar ze de pasta 30 minuten koken (!!) en spinazie ook eeuwig laten koken tot een bergje snot… En dan met van die foto’s die te erg zijn, maar die in die tijd waarschijnlijk hartstikke hip waren…
Ik kreeg de eerste alweer een tijd geleden van mijn schoonvader die nog wel eens in een kringloopwinkel rond neust. Ik had gevraagd of hij eens wilde kijken naar een kookboek met vreselijk foute foto’s. Nou dat was niet tegen dovemansoren gezegd want binnen no time had ik een aardige collectie van boeken uit de jaren 60. Zó leuk!
Pasta in de remake
En dus was al heel snel het idee geboren om een soort remake serie te doen. Een serie waarbij het eigenlijk voornamelijk om het remaken van de foto gaat, naar een iets moderner look, maar in sommige gevallen ook het gerecht zelf. De allereerste in de reeks is deze pasta carbonara. Ten eerste omdat ik gek ben op een goede carbonara maar het nog nooit zelf had gemaakt. Tijd om daar verandering in te brengen dus.
Maken van de pasta carbonara
Het recept hebben we (Esmée en ik) min of meer gelijk gehouden, behalve dat we eh… de pasta geen 30 minuten hebben gekookt… (serieus… dan hou je toch niks over??) Nou ok, eerlijk is eerlijk; er stond niet kook de pasta 30 minuten maar de totale tijd voor dit recept is 30 minuten. Dat vind ik knap, want hoe lang duurt dit? Nog geen kwartiertje. Dus weet niet waar die tijd vandaan komt. En de hoeveelheden waren een beetje vreemd dus dat is ook aangepast.
De oorspronkelijke foto was uit het betreffende boek zeker niet de ergste dus we zijn rustig begonnen. Het boek “Moderne Kookkunst” van Pellaprat komt uit 1964 en staat vol met een schat aan afgrijselijke foto’s. Ik heb flink gezocht naar de fotograaf van de ‘kleurplaten’ maar die staat echt nergens vermeld. Dat werd wellicht in die tijd nog niet gedaan. Wie zal het zeggen…. Het enige dat we als extra hebben toegevoegd is een beetje peterselie want een beetje groen doet altijd wonderen.
En voor de volledigheid natuurlijk hierboven het oorspronkelijke recept. Zoals je ziet heb ik de hoeveelheden drastisch aangepast, want op 700 gr spaghetti vind ik 1/4 ltr room een beetje karig (het kookt in he dus er blijft niet zoveel over) om maar wat te noemen. Maar voel je vrij om het oorspronkelijke recept te volgen natuurlijk.
Traditioneel
Traditioneel wordt een pasta carbonara vaak alleen met rauw ei en spek gemaakt. Voor die bereiding wordt eerst het spek gebakken. Vervolgens wordt het ei gemixt met parmezaanse kaas en door de hete spaghetti geroerd. Daar komt dan meestal nog een lepel kookvocht van de pasta bij voor de romigheid. Door de hitte van de spaghetti ‘gaart’ het ei een beetje waardoor je een romige substantie krijgt.
Het toevoegen van room aan de pasta carbonara is dus niet traditioneel, maar maakt het wel extra romig. Het is bovendien iets makkelijker om de eieren op deze manier te verwerken. In het oorspronkelijke recept komt het toevoegen van de eieren best nauw. Is de pasta te heet dan heb je stukjes ei in je pasta (en geloof me die heb ik al menig maal geserveerd gekregen. Notabene in een Italiaans restaurant!) en is de pasta te koud dan is het rauw eigeel.
Pasta carbonara
Ingrediënten
- 150 gr spaghetti
- 50 gr boter
- 100 gr hamreepjes
- 2 eigeel
- 200 ml room
- Beetje peterselie voor decoratie
- Kook de spaghetti al dente en bewaar.
- Laat de boter smelten, doe er de hamreepjes bij en bak deze even mee. Giet de room erbij en laat dit even indikken. Haal de pan van het vuur en laat even een beetje afkoelen voor je de eigelen erbij doet. Te heet en ze gaan meteen bakken, dat is niet wat je wilt.
- Roer het geheel goed door en doe de spaghetti erbij. Serveer de pasta carbonara met parmezaanse kaas
Voedingswaarde per portie
Disclaimer
De genoemde waardes zijn gebaseerd op standaard tabellen en hier kunnen geen rechten aan worden ontleend. Merknamen in de ingrediëntenlijst kunnen het gevolg zijn van een betaalde samenwerking. Sommige linkjes op deze pagina kunnen affiliate links zijn. Lees meer: disclaimer.
Pingback: Uit oma's keuken #2: spinazie met eieren en champignons | Simone's Kitchen
Haha, wat een leuk idee! En het ziet er heerlijk uit! Ik zit er zelf al een tijdje over te denken om iets te gaan doen met die honderden magnetronkookboeken die in iedere kringloopwinkel staan. Moet ik alleen nog even een magnetron kopen.
Hahaha.. Of je doet een remake van het recept maar dan zonder de magnetron!
Wij hebben het originele kookboek van Sofia Loren (Con Amore), weet je wel, wat je nu als nieuw weer in de winkel hebt. Die van ons is van Jeroen z’n oma. Prachtig, alleen al om in te bladeren.
O leuk Heleen! Als je daar iets leuks in tegen komt, hou ik me aanbevolen… Van wanneer is die?
Wat een prachtige foto Simone! En leuk zo’n serie. Ik ben benieuwd naar het volgende gerecht.
Dankjewel Chris… Nou ik kan je vast verklappen dat de volgende niet zo goed gelukt is hoor. Hahaha… 🙂
Jaaaa! Zo’n leuk project! Heb gisteren trouwens ook heel oude boekjes gekregen van moeder van Wendy. Heb een foto waarbij ik jou graag voor de remake wil!!
Overigens denk ik nog vaak aan die spinazie. Die was lekker!!!
Ja de carbonara ook trouwens hoor. Heb er lekker van gesmikkeld ’s avonds… En die spinazie was inderdaad echt lekker alleen wel wat minder fotogeniek vind ik dan weer. En ik ben benieuwd naar die oude boekjes van je! Heb net nog even het oorspronkelijke recept erbij gezet, vind ik eigenlijk wel leuk om te doen
Het ziet er echt verrukkelijk uit zeg! Mijn papa maakt ook altijd een hele lekkere, mijn oma’s echter niet, die zijn meer van de Hollandse pot 😉
Ja eigenlijk gek he om een pasta carbonara te hebben in de eerste aflevering Haha… Maar hij stond echt in dit boek dus.. Het heet natuurlijk ook Moderne kookkunst.. 🙂
Ik kan me eigenlijk uit Oma’s tijd helemaal geen spaghetti herinneren, alleen van die elleboogjesmacaroni. Dus is deze carbonara al behoorlijk vooruitstrevend. Leuk idee trouwens, Simone. Retro is funny!
Nee inderdaad ik kan me dat ook helemaal niet herinneren. Mijn moeder had van die elleboogjes en dat was het. Spaghetti kwam pas veel later. Dit boek is van 1964 dus ik vermoed behoorlijk vooruitstrevend in die tijd! Het heet natuurlijk ook niet voor niks “Moderne Kookkunst” 🙂
😀 Super leuk idee!!
Zet me wel aan het denken… Hoe kijken we over 30 jaar terug op de foto’s van nu?
O ik denk zomaar dat we dat dan ook afgrijselijk vinden! Dat verandert zo snel! Ik vind de foto’s die ik 8 jaar geleden maakte ook verschrikkelijk en toen vond ik het echt heel wat. Haha..
Leuk!!! Zit hier met een grote glimlach deel 1 van deze serie te bekijken. Nu al zin in deel 2. Super!!
Leuk Marjolein! Fijn dat ie in de smaak valt en deel 2 is al gemaakt.. 🙂 Al moet ik zeggen dat ik die zelf foto technisch een stuk minder geslaagd vind!
Ha wat een superleuke serie! Ik las in je foodfotografie boek al over de foute, vaak te fel belichte en volledig scherpe foto’s van vroeger. Leuk om dat te gaan zien in deze serie. Komt er wekelijks een recept binnen van online?
Dat is wel de bedoeling Mariette, maar ja soms ontbreekt de tijd wel eens maar we gaan ons best doen om er wekelijks eentje te doen!