Dudefood dinsdag: Stevige ontbijtschotel (Gallo Pinto)
Gallo Pinto
Vannacht heb ik gedroomd over Steve Irwin en Crocodile Dundee.
Ik zat samen met de twee Aussies in een bar met ieder een stevig glas bier in de knuisten.
Het ‘dude tosteron’ gierde bij de volwassen padvinders door het lijf, dus de ene na de andere stoere anekdote werd met zwaar Australisch accent op tafel gegooid.
Stoere verhalen over krokodillengevechten en worstelingen met gigantische slangen vlogen me links en rechts om de oren.
Het betere opscheppen was duidelijk begonnen en ook met ieder onderwerp wilden Steve en Dundee absoluut niet voor elkaar onderdoen.
Plots zei Steve met ogen zo groot als knikkers en een dik Aussie accent: “Mijn oom zit bij de kerk en iedereen die hem op straat ziet lopen noemt hem dominee.” Crocodile Dundee pulkte met een groot junglemes tussen zijn tanden en bood er met platte stem en dito dik Australisch accent overheen: “Dat is nog niks, mate. Wanneer ze mijn oom zien lopen, zeggen ze altijd eerwaarde,want hij is rechter.” Vervolgens keken de twee opscheppers verwachtingsvol mijn kant op.
Ik slikte even en sprak toen op stoere toon: “Mwah, dat is toch allemaal niks bijzonders? Mijn oom weegt 150 kilo en iedereen die hem ziet lopen roept altijd:“Jezus Christus!”
Kijk, hoe je het ook wendt of keert, de heren Irwin en Dundee zijn (of waren) stoere dudes.
Om voor je lol een potje te gaan liggen worstelen met dikke krokodillen, slangen of andere gevaarlijke diersoorten, waar ieder met een greintje gezond verstand hard van zou willen wegrennen, heeft toch een hoog dude gehalte. Natuurlijk zegt het ook genoeg over de verstandelijke vermogens van mannen in korte khakibroeken, maar ik blijf het wel stoer vinden.
Geen krokoworstelen; alleen maar om de Misses te plezieren
Deze dude heeft zeker ook wel dikke, grote krokodillen in het wild gezien. In Costa Rica, maar dan wel vanaf een brug met een veilige twintig meter tussen de Dude en deze prehistorische, indrukwekkende reptielen. Niet omdat ik niet durf te worstelen met een krokodil van een meter of drie lang. Natuurlijk ben ik daar niet bang voor, haha… Maar meer omdat de Misses mij gevraagd had om dit keer het krokodillenworstelen een keer over te slaan. En puur om haar een plezier te doen (en voor niets anders… echt niet) ben ik toen op die brug blijven staan; hoog boven die onberekenbare, oersterke en bedrieglijk snelle wezens.
De reis door Costa Rica was trouwens een prachtige en onvergetelijke reis. Zo mooi dat de Misses en ik tien jaar later gewoon nog een keer een rondreis zijn gaan maken door dit juweel van Midden Amerika. Wat naast krokodillen, gigantische, harige spinnen en giftige slangen nog meer stoer was op deze reizen, was het ontbijt.
Gallo pinto; letterlijk ‘gevlekte haan
Wanneer je net je bed uit kwam en fris gedoucht (of in de rivier gebadderd) had, stond er gallo pinto con café op de ontbijtkaart. Gallo Pinto is een ontbijt van bonen met rijst en soms wat groente. Vaak geserveerd met een bak stevige koffie. Over stoer en machtig de dag beginnen gesproken. Gallo Pinto betekent letterlijk: gevlekte haan en ik denk dat dit gerecht zijn naam dankt aan het feit dat de bedenker van dit ontbijt, regelmatig een afbeelding van een soort gevlekte haan in zijn onderbroek terug vond na het eten van deze bonenschotel op de nuchtere maag.
Waarschijnlijk is de Gallo Pinto het nationaal ontbijt geworden en gebleven, omdat je na zo’n stevig begin van de dag alles in een (letterlijke) poep en een scheet gedaan krijgt.
Alles bij elkaar is dit toch ook wel weer een gerecht dat niet misstaat in de galerij van ‘Breakfast for Winners’.
Daarom exclusief voor stoere Dudes, hier het recept voor die typische Costa Ricaanse ontbijtdish: Gallo Pinto. Serveren met een kop koffie erbij en BAM! De toon voor de dag is gezet.
Voor de watjes die denken dat dit gerecht te zwaar op de nuchtere maag zou kunnen vallen, kun je dit natuurlijk ook ’s avonds eten met een groene salade of zo erbij. Wel een stukje minder stoer, maar ook nog steeds heel lekker.
Gallo pinto
Ingrediënten
- 150 gr zilvervliesrijst
- 200 gr zwarte bonen afgespoeld en uitgelekt
- 1 tl komijnzaad
- 1 tl koriander
- 1 teen knoflook
- 1 gele paprika schoongemaakt en in stukjes
- 2 bosuitjes in ringen
- peper en zout
Optioneel om te serveren:
- tomaatjes
- verse koriander
- ei
- Kook eerst de rijst volgens de aanwijzingen op de verpakking, giet af en laat even staan.
- Verhit een koekenpan en doe hier de komijnzaad in. Bak dit even een minuutje aan tot het begint te geuren, voeg dan de knoflook, de koriander en de gele paprika toe en bak deze even mee. Voeg de zwarte bonen toe en bak dit voor een minuutje of vijf of tot de bonen wat krokanter worden.
- Voeg de rijst toe en bak deze op flink heet vuur. Doe de bosuitjes er op het eind doorheen.
- Om te serveren kun je een tomatensalsa maken van verse tomaatjes met koriander en een beetje limoen en bak er een eitje bij om te serveren.
Disclaimer
De genoemde waardes zijn gebaseerd op standaard tabellen en hier kunnen geen rechten aan worden ontleend. Merknamen in de ingrediëntenlijst kunnen het gevolg zijn van een betaalde samenwerking. Sommige linkjes op deze pagina kunnen affiliate links zijn. Lees meer: disclaimer.
Bord is uit de Rustico lijn en bestek is van Mepra!
Schrijf je in voor de wekelijkse nieuwsbrief
Blijf op de hoogte van de nieuwste recepten en de leukste foodie weetjes!
