Ideaal gezien zou ik nu natuurlijk een jubelverhaal op willen hangen. Dat ik geweldig ben afgevallen en dat er geen vuiltje aan de lucht is. Helaas is de realiteit toch echt heel anders. De score? Nul komma nul.

Self control en project overgang: food freedom

Maar laten we beginnen met de positieve dingen die er zijn gebeurd de afgelopen maand, want negatief zijn kunnen we altijd nog wel.

Training

De training met Nicole heb ik weer helemaal opgepakt. Ik heb er niet altijd zin in, maar als ik geweest ben heb ik altijd een voldaan gevoel en ik voel gewoon dat het goed is voor mijn lijf en mijn hoofd. Dus ik ben blij dat ik daar weer mee bezig ben. Wat betreft voeding en gezondheid is dat denk ik wel het meest positief.

Voeding

Hier komen we bij het tricky gedeelte. Om eerlijk te zijn: ik kan de overgang wel overal de schuld van geven maar mijn relatie met eten is echt niet altijd even goed. Ik schreef daar al eerder een uitgebreide post over maar het blijft wel een ‘dingetje’. Ik weet prima wat ik zou moeten eten, ik weet ook dat ik het kan maar ik ga echt zo vaak de mist in! Gewoon om beroerd van te worden.

Food freedom

Food freedom is wat ze in de whole30 omschrijven als bewuste keuzes maken, je geen slaaf voelen van je gewoontes en je ook vrij voelen om bijvoorbeeld wel een stuk taart te nemen als de situatie en/of de taart er om vraagt. Zonder dat je je meteen schuldig voelt en dan maar hop die hele taart naar binnen duwt. Hier lees je er meer over (in het engels) Laat ik zeggen dat ik daar nog niet ben. Nog lang niet.

Een voorbeeld: deze week had ik een shoot voor Paleo Magazine en daar zouden we ook meteen even een paasontbijt bij fotograferen. Dus kocht ik chocola, paasstol, croissants, brood en meer van dat soort lekkers. Snap je al waar dit heen gaat? Nog voor de dag om was had ik met de lunch drie dikke plakken stol op met dik (dik!) roomboter. Vervolgens bleken er bij de chocolade assorti marsepeinen kuikens te zitten. Die gingen ook naar binnen. En vervolgens had ik ook geen zin meer om te koken dus aten we ’s avonds een boterham en eindigden de dag met een wijntje en een bak cashewnoten. Oei, als ik het zo opschrijf is het nog net even erger dan in mijn hoofd.

Niet dat al mijn dagen er zo uitzien natuurlijk. Dit was wel echt een hele slechte dag, maar ik merk dat ik na zo’n dag ook meer moeite heb om de volgende dag fatsoenlijk te eten. In de ochtend gaat het nog wel, maar zo tegen de middag begint het dan te kriebelen. Moest ik ook nog cake bakken voor de workshop van zondag en nou ja, het leek weer nergens op.

Patroon & verleiding

Het is een patroon waar ik in zit wat ik erg lastig vind om te doorbreken. Terwijl ik het zoveelste marsepeinen paaskuiken naar binnen duw weet ik heus wel dat ik niet zo goed bezig ben, maar toch ga ik door. Ken je dat?

Ik vind het ook wel lastig om dit zo op te biechten maar struisvogelpolitiek is ook niet heel erg nuttig. En ik denk dat het voor veel mensen best herkenbaar is. (please say yes…) Ik zou natuurlijk kunnen overwegen om weer een whole30 te doen maar ik vind het te kort op de vorige. Bovendien vind ik het geen oplossing om elke keer maar weer naar een whole30 te grijpen. Ik moet het tenslotte ook zelf kunnen. Ik moet op de een of andere manier mijn mindset zien te veranderen. Maar hoe?

Zolang ik het niet koop en het niet in huis is gaat het goed. Meestal. Maar als ik allerlei “rommel” moet kopen voor een shoot dan is het er. En moet het óf de prullenbak in, óf naar de buren, óf ik moet het opeten. Of een combinatie van die drie want daar komt het meestal op neer. Ik eet echt niet alles op en door de bank genomen gaat het bij de meeste shoots echt wel goed. Maak ik een salade tussen de middag omdat ik niet drie broodjes met kaas wil eten. Maat houden is ook lastig. Net zoals gisteren toen ik drie plakken van dat krentenbrood op at. En dan echt mega vol zit.

Darmen

Komt ook nog bij dat mijn darmen snel van slag zijn en dit soort dingen eten is een garantie voor darmkrampen en een buik die van slag is. Dus waarom doe je het dan toch vraag je je af? Ik heb geen idee. Maar ik ben er klaar mee. Dat in ieder geval.

En om eerlijk te zijn is dat afvallen nog niet eens het allerbelangrijkste. Ik sta ook niet elke dag op de weegschaal. Ik geloof niet in een dieet dus dat weiger ik ook te gaan. Ik wil gewoon gezond eten en af en toe iets minder gezonds eten. Lijkt me toch helemaal niet zo moeilijk als ik het zo tik. Gek dan toch dat het elke keer weer mislukt.

Focus voor de komende maand: omgaan met verleiding. Of zoals Helmi het zo mooi zei: is iets een ‘waste of bellyspace’? Dan niet nemen! Is iets niet echt heel erg lekker? Laten staan. Ik zal mijn coaching lessen nog eens doornemen… 😉

Zo nou dat was weer een heel relaas over wat er allemaal niet zo lekker is gegaan. Haha… Heb je nog tips of tricks om die mindset te veranderen? Dan hoor ik die heel graag!

Op naar food freedom!

O en wil je deel I lezen? Check dan hier

Delen is fijn!