Ooglidcorrectie: doen of niet?

Meerdere mensen hebben gevraagd om voor- en na foto’s van de ooglidcorrectie die ik heb laten doen. Daarom hier mijn verslag!

Ooglidcorrectie – de pro’s en con’s

A jaren liep ik met de gedachte om eens een ooglidcorrectie te doen. Want die oogleden van mij gingen steeds meer hangen. En de vraag/opmerking; ‘Je ziet er moe uit’ terwijl ik me prima voelde, begon ook epische vormen aan te nemen. Hoewel ik zeker geen voorstander ben van plastische chirurgie had ik altijd al geroepen dat die ooglidcorrectie een uitzondering op de regel was.

Met name bij mijn linkeroog begon het ook hinderlijk te worden. Dat gevoel alsof je nooit meer echt lekker wakker wordt zegt maar. Ik had al van meerdere mensen gehoord dat een ooglidcorrectie echt “niks voorstelde”. Tijd om er serieus naar te gaan kijken dus.

Intake

Na een oproep op instagram waarin ik vroeg om aanbevelingen voor een goede kliniek maakte ik nog dezelfde dag een afspraak. Een vriendin van me besloot om gelijk met me die afspraak te doen dus zo geregeld.

De intake zelf vond ik wel erg summier. Er werd even gekeken, fotootje gemaakt en verteld wat het precies inhield. 10 minuten later stonden we alweer buiten. Nu hoeft er natuurlijk ook niet echt veel verteld te worden. Het is wat dat betreft geen hogere wiskunde. We kozen overigens voor vdBroecke kliniek in Leiden. Ik had van meerdere mensen gehoord dat dat een goede kliniek was dus vandaar de keuze. Niet logisch want het was een uur rijden maar goed, alles voor het beste resultaat.

De ingreep

Door ingewikkelde agendaplanningen duurde het uiteindelijk best nog wel een tijd voor de echte ingreep plaats ging vinden maar op 1 oktober was het dan eindelijk zo ver.

Met gezonde spanning werden we afgezet bij de kliniek. Zelf rijden wordt niet aangeraden als je teruggaat dus we hadden een lift geregeld.

Charlotte was eerst aan de beurt. Heel vervelend want dat betekende dat ik nog wat langer zenuwachtig moest gaan zitten zijn. Maar goed uiteindelijk werd ik opgehaald en naar een kamertje gebracht waar de ingreep zou gaan plaatsvinden.

Hein, de chirurg, tekende eerst af waar het overtollige vel eraf moest en toen kon ik gaan liggen op de stoel. Liggen/zitten want je ligt niet plat. De injectie voor de verdoving was niet echt aangenaam maar daar hadden ze al voor gewaarschuwd. En toen het knippen.

Eerlijk gezegd; als ik van tevoren had geweten hoe het zou zijn, zou ik misschien niet zijn gegaan. Niet dat het extreem pijnlijk was maar dat geluid van iemand die in je ogen aan het knippen is..? Daar wordt je wel een beetje beroerd van. Brrr… Maar goed uiteindelijk voelt het alsof je er een uur ligt maar het is letterlijk binnen een paar minuten voorbij.

Je blijft daarna nog even liggen met een ijsbril voor om de eerste zwelling tegen te gaan maar daarna mag je voorzichtig weer overeind komen en kun je weer naar huis.

De eerste week

Nou je ziet hierboven hoe ik er na 1 dag uitzag en vervolgens na een week. Ik had me voorbereid op een half blauw gezicht maar dat viel echt reuze mee. Het eerste herstel ging veel sneller dan ik had bedacht. Na 1 week moet je weer terug naar de kliniek om de hechtingen eruit te laten halen.

Daar kreeg ik vervolgens een mini ontsteking aan mijn rechteroog waar de hechtdraad erin ging. Het was niet meer dan een pukkeltje en ging vrij snel weer weg.

Uiteindelijke genezing

De uiteindelijke genezing duurt overigens wel een behoorlijk lange tijd. Vond ik tenminste. Op zich zag niemand het meer na een week of twee maar elke ochtend was mijn rechteroog met name iets opgezet. Alsof er vocht onder de huid zat. Dat is pas sinds een week of twee weg. Dus hou wel rekening met een totale herstelperiode van een paar maanden.

Daar hadden ze overigens ook voor gewaarschuwd dus niet gek, maar handig om te weten.

Voor iedereen is het natuurlijk weer anders, maar omdat Charlotte en ik beiden tegelijk de operatie ondergingen hadden we ook goed vergelijkingsmateriaal. We appten elkaar zo ongeveer elke dag ‘heb jij dit ook?’

Het koelen kun je doen met de bijgeleverde koelbril maar veel prettiger is het om doperwten te gebruiken.

De eindcontrole is op 10 december maar daar verwacht ik niet echt schokkende dingen van. Meer een soort afronding dan wat anders. Al met al ben ik blij dat ik het gedaan heb. En ik ben ook blij dat het al gedaan ís.

Overweeg jij ook om een ooglidcorrectie te ondergaan? Hou er rekening mee dat de kosten zo rond de € 950,- euro liggen. Dat is voor beide ogen en alles inclusief. Er zijn klinieken waar het voor minder gebeurd, maar wij waren erg tevreden over de Vandenbroecke kliniek. Ook de nazorg was heel goed. De dag na de operatie werden we gebeld hoe het nu ging en of we nog vragen hadden.

En ook met de ontsteking ging het allemaal goed. Werd serieus genomen en het werd niet afgedaan met een flauwekul verhaaltje of zo.

Concluderend

Ik vind een ooglidcorrectie niet níks, zoals veel mensen roepen. Het is toch een ingreep en je laat wel degelijk in een gezond lichaam snijden. Iets waar ik niet meteen voorstander van ben. Maar de operatie zelf is kort, niet heel prettig, maar ook niet schrikbarend eng.

Ik ben uiteindelijk blij dat ik het heb laten doen!

Alle posts over lichaam en geest

Delen is fijn!