Geboren in de verkeerde tijd…
De meeste reisbloggers die ik volg zijn jong. Ik denk gemiddeld ergens tussen de twintig en dertig, enkele uitzondering daar gelaten.
Ik ben oud. In verhouding dan en soms kan ik daar mateloos van balen. Niet omdat ouder worden nou zo heel verschrikkelijk is (het heeft ook voordelene, al weet ik die nu even zo snel niet op te noemen) maar de realiteit is dat je op gegeven moment toch moet beseffen dat je nog “maar” een jaar of twintig over hebt om de wereld te ontdekken. Als je mazzel hebt want gezondheid is een onzeker iets.
Ik ben 52. En nee ik voel me absoluut geen ‘vijftiger’ of zoals Tom af en toe heel grappig zegt.. 50+ ( dat klinkt toch vreselijk of niet) en ik schijn er ook niet uit te zien als dat cijfer. Tuurlijk…je bent zo jong als je je voelt en meer van die ‘dooddoeners’ maar toch… Je voelt heus wel dat je ouder bent/wordt.
Laatst waren we in Duitsland, samen met Laura en Robert van Whatabouther en zij hadden het over hun ouders, die amper wisten hoe een iPad werkt of zoiets was het… Bij navraag bleken de ouders in kwestie net zo oud als ik… Oops.. Ik ben blijkbaar ‘hip voor mijn leeftijd’. En tot op zekere hoogte klopt het denk ik wel een beetje. Veel van mijn vriendinnen in dezelfde leeftijdscategorie hebben de ballen verstand van computers, social media (belachelijk! Waarom zet je “alles” op het internet?? zijn veel gehoorde opmerkingen) en bloggen is al helemaal een vaag gebied.
En af en toe voel ik de druk van tijd. Ik wil nog zóveel doen, zoveel zien maar ik ben al zó oud… 🙂
Toen ik begin twintig was (ja dat is dus dertig jaar geleden) had je nog geen internet, geen bloggen, laat staan ‘social media’ en reizen was natuurlijk wel mogelijk maar niet zo makkelijk als nu. Jonge mensen gingen naar de kibboets in Israël of druivenplukken in Frankrijk en een enkeling ging het avontuur tegemoet en ging op wereldreis. Maar mijn ouders waren conservatief en alle wilde plannen die ik toen had werden van tafel geveegd. Au pair worden leek me ook nog wel een goed idee, maar eerlijk is eerlijk, ik was nogal wispelturig vroeger (ok, ok, nog steeds wel eigenlijk… Haha) en kinderen vond ik ook niet zo erg leuk dus dat leek geen goede match.
Dus ging ik werken en vervolgens duurde het een jaar of tien voor ik mijn eerste verre reis maakte. Simpelweg omdat reizen duurder was en ik geen geld had.
Acht jaar geleden ben ik begonnen met bloggen en mijn leven is sinds die tijd drastisch veranderd. Ik denk serieus dat alles anders zou zijn was ik daar niet mee gestart. Ten eerste was ik geen food fotograaf geweest. Tom staat met producten uit Simone’s Kitchen op de markt. Dat had ook niet zo geweest als er geen Simone’s Kitchen was geweest lijkt me. Haha.
De plannen in mijn hoofd gaan altijd maar door. Ik vind alles leuk, wil 1001 dingen doen, beleven en meemaken, maar dan soms, zoals nu, realiseer ik me ineens dat tijd begint te dringen.
Over 20 jaar ben ik 72 (hellup!) en ik denk dan maar zo dat je dan toch wel serieus rekening moet houden met het feit dat je misschien niet meer zo leuk op reis kunt of bloggen als bejaarde?
Niemand kan in de toekomst kijken en wie weet ben ik op 72 nog steeds dezelfde idioot. Haha… En toch… Dan denk ik af en toe dat ik echt 30 jaar te vroeg ben geboren….. En ja dan baal ik… Heel even maar hoor en dan ga ik gewoon weer verder waar ik mee bezig ben, want klagen heeft geen zin.
Zo dan is het nu tijd om op pad te gaan voor mijn blogger bootcamp…:) Want ik doe gewoon net alsof ik nog jong en hip ben….:)
Haha, mijn oma (74) is tien jaar geleden begonnen met te reizen: ondertussen heeft ze al Bolivia, China, Rusland, Marokko en de Baltische staten aangedaan en gaat ze elk jaar wel minstens 2-3 keer op citytrip/reis in Europa 🙂
Je bent nooit te oud (of te jong!) om te reizen of gewoon om iets te ondernemen waar je je goed bij voelt!
O wat tof dat je oma op die leeftijd nog begonnen is met reizen! Hoe leuk is dat! En ja ik hoop dat ik op die leeftijd ook nog zoveel kan en mag reizen!
Eerlijk en open, Simone 🙂 En zoals hier al gezegd wordt, een leeftijd is maar een nummer en alles is relatief. Ik voel me met 27 jaar soms OOK oud, het is maar net met wie je je vergelijkt. En als ik naar mijn ouders kijk, die met 65 jaar het hele continent nog doorkruisen op hun fiets tijdens hun vakantie (120 km per dag is het gemiddelde – en dat zijn geen elektrische fietsen ;-)), dan zie ik nog een lange toekomst voor ons. Lekker genieten van het mooie leeftijd en niet teveel stilstaan bij een getal :-)!
Doe ik ook niet hoor Ester. Althans dat probeer ik niet te doen, laat ik het zo zeggen. En wat gaaf dat je ouders nog zo actief aan het fietsen zijn! Dat doe ik ze overigens niet na maar dat even terzijde!
Hoi Simone,
Ik ben er één van dezelfde “generatie”. Weliswaar een paar jaar jonger, maar ook gestart in de tijd dat kamperen in Frankrijk het summum was, zonder internet en je ouders moeten bellen vanuit de muntjestelefoon….. Inmiddels ben ik met mijn man veel op pad en dan zitten we vaak tussen de twintigers, the old couple qua getal, maar we doen toch veel hetzelfde. (Ok, het hostel hoeft van ons niet meer en heftig stappen doen we ook niet op reis. Wij zijn diegenen die in Vang Vieng echt gaan tuben 😉 ) Ik vind het geweldig dat je blogt. Zeker doorgaan. Kost veel tijd, maar er gaan nieuwe werelden voor je open!
O ja dat bellen vanuit de muntjes telefoon! Haha… Ik was hem bijna vergeten… En nee dat heftige stappen hoeft voor mij ook niet hoor. Vroeger trouwens ook al niet, dus dat is niet echt veranderd. En wat leuk dat we ongeveer van dezelfde generatie zijn! 😉 Wij zitten ook meestal tussen de jonkies op reis. Alhoewel we recentelijk op reis door Laos de jongsten waren! Dat was dan toch wel een hele rare gewaarwording maar ook wel geruststellend, al die fitte ‘oude’ mensen!
Leuk om een mede “oudje” te ontmoeten. Je bent zo jong als je je voelt toch? Zo glijd je langzaam van het jonkie tussen de ouderen (mijn eerste groepsreis naar Zuid Afrika) naar de oudjes tussen de jongeluitjes. Ik was ook al niet zo’n stapper maar mijn man wel maar die vind het nu wel prima zo. In Australië waren wij op de camping vaak de laatste die naar bed gingen om een uurtje of 11. (hahaha, lekker heftig) Nóg een reden gevonden om naar Australië te gaan Simone!
O dat is absoluut waar Ivonne! En zeker leuk, begon al te denken dat ik de enige was. Haha… 🙂 En ja maf he dat dat langzaam veranderd en voor je er erg in hebt ben je ineens de oudste in plaats van de jongste… Haha.. En ja Australië!!! Ik kan niet wachten!
Interessant artikel om te lezen Simone. En ik zou je die leeftijd echt niet geven hoor 😉 (ik probeer ‘oudere’ mensen altijd te vergelijken met mijn moeder. Die is inmiddels 47 en ik zou je echt niet ouder schatten dan haar!) Ik vind het juist bijzonder om reisblogs te lezen van alle leeftijden: je laat zien dat je bij 50+ niet bij de pakken neer hoeft te gaan zitten achter de geraniums! Dus ik blijf je gewoon lekker met plezier volgen 🙂 (als jonge twintiger) En volgens mij is er wel een voordeel van ouder worden: de 50+ kortingskaarten haha! Of zijn die er pas vanaf 60+?
Neeeeeee, 50+ !!! Yuck…. Dat klinkt toch al alleen verschrikkelijk? Ik heb geen idee volgens mij. Zal er vast wel zijn maar ik weiger… 🙂 ik denk dat ik straks bij 60+ nog steeds weiger om een “pas” aan te vragen… Zodat je dan een reisje langs de Rijn mag maken met korting ofzo?? :))
Superleuk juist, dat je nog zo jong en hip bent. Wat zegt leeftijd nou.. is maar een stom getal 🙂 Je bent inderdaad zo jong als je je voelt. Soms zie je mensen van 55 die heeeeeel oud lijken, en mensen van 55 die superjong lijken. Jij behoort zeker tot de laatste categorie, al ben je dan nog lang geen 55 😉
Haha.. Dankjewel Eva en neeeeee, nog laaang geen 55.. Phoe… 🙂
Nou ik vind echt dat je jezelf tekort doet! Reizen en ook bloggen is echt voor all leeftijden. Neem mijn vader nog niet weer een jaartje of 10 ouder dan jou. Wel het type dat vroeger op een kibboets ging werken en druiven plukken, met kinderen was er jarenlang niet veel mogelijk en nu is die laats gewoon naar Bangladesh gegaan! Om maar gelijk even een extreem reisland te pakken om daar een oude vriend te bezoeken die vrijwilligerswerk doet. Mijn opa en oma zijn 95 en tot ver in de 80 ook blijven reizen.
Natuurlijk is het anders wanneer je niet meer zelf je rugzak moet dragen en liever met auto met chauffeur gaat maar daarom toch niet slechter.
Op een bloggerconferentie was er laats ook nog een voorbeeld van een hele oude dame die belabberde filmpjes maakte op youtube maar wel enorm populair is.Waarom omdat ze die info geeft de bejaarden willen weten. Welk hotel is goed toegankelijk met een rollator en dat soort dingen. Ook daar is dus echt wel een markt voor. Wie weet als je 72 bent ben je wel de expert in gelijkvloerse luxe hotels, met een goed restaurant om lekker te eten.
Wat gaaf dat je opa en oma nog zo oud op reis gingen! Ik hoop dat ik tegen die tijd ook nog gezond genoeg ben om het te kunnen doen. Wij hebben op reis ook vaak genoeg met iemand opgetrokken die bijvoorbeeld 75 was. Altijd een beetje jammer dat die mensen op een of andere manier altijd veel fitter waren als wij! 🙂 Hahaha… O haha… nou ik ga nog even niet schrijven over hotels met een rollator ingang enzo hoor… 😉 Maar je hebt wel gelijk. Al denk ik dat de ouderen van nu nog niet echt veel online zijn. Dat zal wellicht veranderen in de toekomst maar het is al zo dat zelfs mensen “van mijn leeftijd” nog niet altijd erg digitaal ingesteld zijn. Ik ben daar bijna een beetje een uitzondering. Ze zijn er natuurlijk wel maar echt minder als bij jongere lui!
Ik schatte je veel jonger, dus dat compliment heb je in je zak! 😉 Ik lees in je comment hierboven dat je pas bent gaat reizen toen je 27 was. Voor mij was dat zo rond dezelfde leeftijd. Ik vloog sowieso pas voor ’t eerst op mijn 24e (naar Kopenhagen). Ik krijg wel eens comments van 19-jarigen die vinden dat ik al zoveel gezien & gedaan heb, maar ik ben dan ook minstens 10 jaar ouder. Een wereld van verschil natuurlijk (alleen al qua inkomen). Geniet van alle moois Simone, en blijf maar lekker hip! 😉
Ja precies dat comment krijg ik ook vaak! Je hebt al zooooveel van de wereld gezien! Ja dat klopt maar ik ben dan ook 25 jaar ouder als jij.. Hahahaha… 🙂 En dank je wel Marcella!
Oei, wat herken ik dat met mijn inmiddels 46 jaar. Begin van dit jaar ben ik in Utrecht naar een Sushi-meet met andere reisbloggers geweest, wat een leuke maar iets of wat vreemde ervaring voor me was. En wat waren de meeste bloggers “piep” t.o.v. mij.. In mijn omgeving begrijpt men mij vaak ook niet, maar vinden de meeste vrienden en bekenden het wel prachtig om verhalen over onze reizen en bestemmingen te horen. Ik ben wel heel erg blij dat ik in de tijd voor internet ook veel gereisd heb en de wereld vaak in mijn “eentje” heb gezien. Dat voordeel heeft een hogere leeftijd dan weer wel 😉
Ja wij schelen dan niet zoveel wat dat betreft. Wij zijn ‘pas’ gaan reizen toen ik 27 was, maar goed dat is inmiddels natuurlijk ook al een jaar of eh… 25 geleden.. Dus ja, mobiele telefoons bestonden toen nog niet eens. Gek idee eigenlijk maar dat is ook wel iets dat ik bijzonder vind hoor. Misschien moeten we maar eens een “bejaarde blogger meet” opzetten… Whahaha… Maar ik snap wat je bedoelt; alhoewel ik eigenlijk nooit echt het gevoel heb dat ik nou zoveel ouder ben, maar ik ben het natuurlijk wel. In mijn directe omgeving snappen weinig mensen wat ik nou eigenlijk allemaal doe. Mijn eigen familie vind het volgens mij best maf. Sommige van mijn vriendinnen vinden het uiterst vreemd.. Maar goed dat is dan maar zo he?
Haha, we moeten inderdaad een keer een blogger meet doen. Niet meteen bejaard, maar 35+ of zo 😉
Nee bij bejaard zou het wel een héél klein feestje worden… (nul)
Mooi verteld. Vergeet niet; jij reist met zoveel meer wijsheid en zekerheden. Ik word 36 over 3 mnd maar heb als ik met jou op stap ben nooit het gevoel dat je ouder bent of ik veel jonger. Misschien komt het ook doordat we beide hardcore poezenmoeders zijn en daardoor sowieso een tikkie anders, hihi 😉 We proosten erop volgende week!
Ik heb ook nooit het idee dat ik ouder ben.! Ben blij dat jij dat ook niet hebt. Het laatste wat ik dan wil is zo’n wannabee zijn. Je weet wel zo iemand waarvan iedereen zegt “Moet je haar zien, die probeert ook jonger te zijn als ze is” Of zoiets. En we proosten er zeker op volgende week! Gezellig!
Herkenbaar! Voel me soms ook een fossiel (van 38) maar ben ook blij met het feit dat ik nieuwsgierig blijf naar ‘nieuw’. Goed voor de houdbaarheid zeg maar… ;-). Leuk dat je hierdoor zoveel bereikt hebt, en ik zie het zo: dat komt niet door je blog maar door je eigen creatiekracht die in mijn ogen oneindignhoudbaar is!
Haha… een fossiel van 38 nog wel.. Ik zeg een jonge blom maar ja het is maar een nummertje he… 😉
Je bent nooit te oud om te bloggen of te reizen! Ik vind het eigenlijk wel heel stoer en leuk dat je op die leeftijd nog blogt, ik zie het mijn ouders niet doen. Het is ook leuk voor de afwisseling tussen al die jonkies, een ouder iemand kijkt toch anders naar de wereld. Ik had je trouwens wat jonger geschat, dacht dat je in de 40 was.
Ja heel veel mensen schatten me jonger hoor Leonie.. 😉 Goede genen zullen we maar zeggen! En mijn zussen (de een drie jaar ouder, de ander twee jaar jonger) weten amper wat facebook is, laat staan een blog. Die snappen echt helemaal geen bal van waar ik mee bezig ben. Het fascineert ze wel maar daar houdt het dan wel mee op. Dus ja wat zegt leeftijd eigenlijk?
Oooh simone, ik zei het je al en ik zeg het je nogmaals: dat jij 52 bent is werkelijk ongelooflijk! Er word vaak gezegd, ‘maar zou oud zie je er niet uit hoor’ en bij jou is dat dus echt. Jij ziet er echt 10 jaar jonger uit. Wat leuk voor jou!!
Nou, ik begrijp je post, het is iets dat soms begint te dagen, oei, ik ben op weg naar de 35, kan ik nu nog wel dingen starten of moet ik zoals mijn moeder graag zou hebben, aan kinderen beginnen. Al die keuzes!
Ik denk dat je al aardig wat gereisd hebt, en dat daar nog héél veel reisjes zullen bijkomen!!!
Haha… 35 al… Ik wou dat ik nog zo jong was! Echt.. Maar ja die kinder’druk’ herken ik wel. Inmiddels allang niet meer, het mocht niet zo wezen bij is en dat is goed zo, maar dat speelde wel in de tijd dat ik ook bijna 35 was! Dat is zo’n punt in je leven dat het een ‘nu of nooit’ beslissing wordt. En ik denk ook wel – zeker als ik sommige leeftijdsgenoten tegen kom – dat ik nog niet zo’n slecht leven heb hoor.. 😉
Ik zat toevallig laatst aan dit onderwerp te denken. Twintig jaar geleden bestond bloggen nog niet en nu is het bijna een hype waar iedereen aan begint. Maar hoe lang ga je er mee door? Zouden er straks bejaarde bloggers zijn? En wereldrecords met de langst bestaande blog (zoiets als vroeger de televisieserie maar dan nu met een blog)? Ik vind het juist leuk dat bloggen op dit moment ‘van alle tijden’ lijkt te zijn en door internet en social media nu in een ‘nieuw’ jasje gestopt is. Ik ben gewoon heel benieuwd wat de komende 20 jaar de ontwikkelingen zullen zijn op blog gebied. En ik kijk juist op tegen mensen die het al zo lang als jij doen, Simone. Ik zou willen dat ik dat eerder bedacht had maar ik was er gewoon nog helemaal niet mee bezig. Ik hoop dat het mij uiteindelijk net zoveel op zal leveren als wat het bij jou gedaan heeft. En lekker doorgaan want je artikelen blijven leuk om te lezen en daar gaat het uiteindelijk om!
Ja, ik denk dat het moment om te stoppen is aangebroken als ik het scherm niet meer kan lezen. Haha.. Of als mensen zich gaan afvragen wat ik in vredesnaam probeer te zeggen. Zoiets… Hopelijk duurt dat nog even!
Ik kwam gisteren tot de schrikbarende conclusie dat ik tegen de 40 loop … En hoe triest is het om dan nog backpackreizen te plannen? Oeps.
Zo weinig tijd en nog zo veel plekken om te ontdekke, en ik ga het nooit meer redden. Maar ondertussen geniet ik van de middernachtzon hier in Lapland. 🙂
Haha… Nee backpackreizen misschien niet meer. Je merkt dan toch dat dat fysiek zwaarder wordt (god dat klinkt wel als een ouwe sok he) maar ja dat is wel de realiteit.. Geniet nog even lekker van Lapland!
Aaah, maar je bent ook gewoon nog jong en hip toch! 😀 Ik voel me soms ook al een oude rot in het bloggerswereldje en dan ben ik ‘pas’ 34. En ik vind het mooi dat je dankzij het bloggen nu bent waar je bent. Gewoon lekker doorgaan dus!
Ik kan me ook niet voorstellen dat ik zou stoppen met bloggen hoor. Misschien ooit maar geen idee eigenlijk.. We zien het wel!