Zo… daar ben ik weer even.. Was niet zo heel erg vrolijk stukje he… 🙂 Ik had even een dipje die dag (en ik moest ook nog ongesteld worden… 🙂 maar ik geloof dat dat wel duidelijk is. Nou het gaat heus een stuk beter met me hoor. Niet dat er heel erg veel veranderd is hoor, zo is het nu ook weer niet, maar ik ben eigenlijk niet zo van de depressieve dus dat komt niet vaak voor. Eigenlijk. Natuurlijk heb ik ups en downs, maar de ups zijn meer als de downs.

Dagboek van een kneus enkelellende

Dus ga ik het vandaag hebben over alle goede ontwikkelingen en niet over alle frustraties die er ook bij te pas komen, want dat weten we nu wel toch?

  1. Ik oefen elke dag met het ‘afhangen’ (dat kliinkt toch een beetje eh als een slager of niet??) van mijn rechterbeen. Dat begon met 11 seconden maar ik kan hem nu al 11 minuten laten hangen dus dat opent perspectieven.
  2. Ik kan tegenwoordig zelf de voordeur open doen. Handig als de postbode weer eens voor de deur staat.
  3. Ik ben begonnen met krukken oefenen en man dat is echt  moeilijker als je denkt! Ja leuk als je twee benen hebt die het allebei doen, zoals Tom meteen even demonstreerde. Maar als je wankel bent van gebrek aan spieren en als de dood bent dat je omvalt en per ongeluk op rechts terecht komt…. dan is het echt niet zo makkelijk. Maar ik heb al een stukje heen gehopt en elke dag nu even oefenen dus.
  4. Ik kan af en toe opstaan als ik bijvoorbeeld op het aanrecht leun, om iets te pakken.
  5. Ik zit nu alleen nog in bed als ik die stoel even beu ben, maar het grootste deel van de dag rol ik door het huis.
  6. Nog drie weken en counting voor de controle afspraak. Duimen jullie allemaal mee dat de foto’s er goed uitzien? Want met een beetje mazzel mag ik dan actief gaan beginnen met het belasten van rechts en dat opent vele perspectieven.
  7. Ik ben volledig medicijn vrij. Al een paar weken trouwens, maar dat is toch ook wel fijn, want niemand zit te wachten op al die chemische rommel in zijn lijf toch? Overigens zijn de aangekondigde ontwenningsverschijnselen niet opgetreden. Gewoon zelf afgebouwd en geen problemen gehad. Ik gebruik nog wel melatonine, want slapen is nog steeds wel een drama. Daar hielpen die pijnstillers ook wel bij. Want je werd er blijkbaar toch een beetje slaperig van. Maar geen reden om ze te gaan slikken weer lijkt me zo.

Nou how’s that? Toch best een hoop positieve puntjes of niet? Alle niet zo leuke dingen slaan we vandaag gewoon even over. 🙂

Alle posts over mijn verbrijzelde enkel vind je hier. Weten hoe het nu gaat?

Delen is fijn!