My New Roots – Sarah Britton

“Sarah is in Nederland voor de lancering van haar boek My New Roots. En wil je haar misschien ook interviewen?” Aldus luidde het mailtje van Martien van Karakter Uitgevers en voor ik er erg in had, had ik ja gezegd… Niet dat ik ook maar enig verstand heb van het interviewen van mensen, maar ik ben al jaren fan van Sarah en hoe kon ik dan nee zeggen?

Aldus brak de zonnige dag van 10 juni aan waarop ik om half elf werd verwacht in restaurant de Kas voor het interview. Ik was enigszins zenuwachtig want ik had natuurlijk geen idee wat ik moest verwachten. Misschien bleek Sarah wel een vreselijke bitch te zijn en zou ik daar dan toch met een mond vol met tanden zitten…. Gelukkig was niets van dit alles waar.

Sarah kwam keurig op tijd binnenwandelen en we zochten een fijn plekje uit in de zon… Ik had natuurlijk van tevoren een aantal vragen op papier gezet maar het is best lastig om het dan uit  te werken tot iets dat logisch is… Maar here it goes!

Je bent – net als ik – al 8 jaar aan het bloggen. Kun je je nog een voorstelling maken wat je  zou doen als je nooit was gaan bloggen? Hoe had je leven er dan uitgezien?

Dat is zo moeilijk om te beantwoorden! Toen ik begon met bloggen waren er nog niet zoveel foodblogs en er was niemand die een ambitie in die richting had. Ik wilde gewoon mijn ideeën de wereld in brengen en het internet leek een goede plek om dat te doen. Tegenwoordig beginnen veel mensen een blog met het idee een kookboek of iets dergelijks op de markt te brengen, ooit, maar ik had geen idee waar het toe zou leiden. Hoe anders zou mijn leven zijn? Het zou compleet anders zijn… Ik weet niet eens of ik wel zou koken. Koken is iets waar ik eigenlijk een beetje tegenaan gelopen ben. In het begin – toen ik begon met bloggen – wist ik niet precies waar ik over ging schrijven en het ging meer over gezondheid als over eten en koken. Maar mijn lezers reageerden altijd het meest op de posts met recepten dus ik wist dat ik daar meer mee moest gaan doen.

Je hebt een studie gedaan in holistic nutrition. Wat houdt dat precies in?

Goede vraag, want in Europa bestaat het niet als zodanig. Het is voeding als medicijn. Het voorkomen en genezen door voeding in plaats van medicijnen. In plaats van dat je leert over welke medicijnen wat doen, leer je wat een appel met je doet of een meloen. Ideaal gezien zou iemand naar een holistisch nutritionist gaan vóór ze naar een dokter gaan, maar in de praktijk komt het erop neer dat mensen pas komen op het moment dat ze bij de dokter te horen hebben gekregen dat er niks meer aan te doen is.

En het probleem is dat voeding geen ‘medicijn’ is, het werkt heel ‘gentle’ en het duurt lang voor je resultaat ziet. Geen snelle oplossing en het heeft geduld nodig. Ze zeggen niet voor niets dat het makkelijker is om je godsdienst te veranderen als om je voedingspatroon te veranderen. Zelfs als het gaat om leven of dood blijkt het nog steeds heel moeilijk te zijn om die knop om te schakelen. En omdát mensen het moeilijk vinden om die verandering door te voeren en omdat ze vaak te laat bij de holistic nutritionist komen krijgt het een slechte naam door het ‘gebrek aan resultaat’. Het is super effectief als je het genoeg tijd geeft en de patiënt er volledig achter staat.

Het is een cliché om te zeggen ‘ dat je bent wat je eet’ maar je bent echt álles wat je eet. Het is moeilijk om tegen iemand te zeggen dat wat je eet letterlijk je hele leven kan veranderen. Ik groeide op met heel normaal processed food, net als de meeste mensen, en tot ik mijn voeding veranderde had ik ook niet geloofd dat het zo’n impact zou hebben. Het duurde twee weken en ik heb nooit meer omgekeken.

Over My New Roots gesproken. Hoe is het tot stand gekomen? Had je zelf een idee voor het boek of ben je benaderd?

Ik had diverse uitgevers die me benaderden, aangezien ik ongeveer de laatste van mijn collega bloggers was die nog geen boek had. En de lezers van mijn blog bleven erom vragen. En ik dacht alleen maar; er staan meer dan 200 recepten op mijn blog. Druk gewoon op print en je hebt alles! Maar ik hou zelf van boeken en kan er van genieten.

En ik wachtte lang omdat ik wist dat het een enorme hoeveelheid werk zou zijn. En staan meer dan 100 recepten in het boek en ze zijn allemaal nieuw. Ik wilde geen recepten recyclen van het blog… Op de drie populairste na. Ik wilde de foto’s zelf maken en ik was bovendien vier maanden zwanger toen ik het contract tekenende.   Dus dat zal ik niet snel nog een keer doen! En ja, ik heb het lang afgehouden en als resultaat heb ik kunnen kiezen met wie ik wilde werken. Ik koos Random House uit de US. En het is nu in 4 talen in 8 verschillende landen uitgekomen. Al voor het boek op de markt was! En nu na de lancering hopen we dat Zweden, Frankrijk en Portugal het ook oppikken.

En ik kan niet geloven dat het zo is gelopen! Ik denk er niet altijd over na, maar ja het is pretty amazing!

En over fotografie gesproken. Hoe heb je dat geleerd? Ben je autodidact of heb je workshops gevolgd?

Ik ben volledig autodidact. Als je teruggaat naar het begin van het blog dan zul je ook mijn vreselijke begin foto’s zien. Ik denk dat het belangrijk is voor mensen om de progressie te zien. In de online wereld is er tegenwoordig die drang naar perfectie en het laat zien hoe ik ben gegroeid. Ik ben opgegroeid samen met mijn blog!

Ik zou ooit nog wel eens een workshop willen doen. Ik kan me nog herinneren het moment dat ik er achter kwam hoe je foto veranderd door tegenlicht te gebruiken. Ik keek naar een prachtig kookboek en ik wilde mijn foto’s verbeteren. Ik heb een achtergrond in schilderen dus dat was een voordeel met licht en compositie en dergelijke.  En ik keek naar dat kookboek en realiseerde me dat op elke foto die ik mooi vond, het licht van áchter het onderwerp vandaan kwam. En dat was mijn aha moment. En de volgende keer maakte ik een foto met het licht van achteren en het was magisch! Natuurlijk kun je licht gebruiken van opzij maar ik deed het altijd met licht van voren en het was zo plat en lelijk! Dat moment was het turning point. Ik kocht meer props en ging helemaal los. Het lijkt misschien vanzelfsprekend maar voor mij was het echt een eye opener.

Je bent geboren in Canada en je woont nu 6,5 jaar in Denemarken. En als je kijkt naar de food cultuur in Denemarken vergeleken met Canada, hoe anders is dat?

Om te beginnen koken de Denen en ze zijn daardoor een gezondere maatschappij.

Canada is meer Amerikaans. De familie in het algemeen lijkt een begrip dat aan het verdwijnen is, mensen zijn te druk, hun kinderen zijn te druk en ze doen teveel dingen. Koken is het eerste dat verdwijnt. Het is een uitdaging voor mensen om toch te blijven koken en in Canada en de US zie je dat het verdwijnt en de problemen die het met zich meebrengt.

In Denemarken zijn ze zich bewust hoe belangrijk het is en ze koken.

In Canada zijn ze dan weer meer openminded in trends in koken. Als ik naar een health food store in Canada ga kijk ik mijn ogen uit. Dan heb ik het gevoel dat ik onder een rots heb gezeten. Ik neem altijd een halve lege koffer mee, zodat ik het mee terug kan nemen. Canadezen zijn zich meer bewust van trends en the latest en hottest. Maar dingen veranderen heel vaak en Denemarken is meer standvastig. Ze koken meer. en traditioneler. Ze gaan niet mee in de laatste hype of trend… En dat zorgt ervoor dat ze gezonder zijn.

Wat is je favoriete Canadese gerecht?

Canada is zo multi-cultureel dat het moeilijk is om te zeggen wat echt Canadees is. Ik kan je wat gerechten noemen maar die vind ik geen van allen lekker…. Appeltaart met cheddar bijvoorbeeld..

Appeltaart met cheddarcheese?

Ik moet zeggen toen ik het als kind at, vond ik het echt heerlijk. Als je van de combinatie zoet en zout… dan vind je dit lekker! Soms doen ze cheddar cheese in de korst.. Het klinkt vreemd maar het is heel Canadees.

En wat nog meer? En verder is het land zo multicultureel dat het lastig is om te zeggen wat echt Canadees is.

Je bent vegetariër. Ben je dat altijd al een vegetarier geweest?

Nee, ik ben vegetarisch gaan eten toen ik 16 was. Best vroeg, maar ik wist echt helemaal niks van voeding. Ik stopte gewoon met het eten van vlees. Dus ik dacht; O, aardappels hebben geen vlees in zich. Bagels hebben geen vlees, stokbrood heeft geen vlees. Dat was meteen de meest ongezonde periode in mijn leven. Tussen mijn 16e en 18e kwam ik behoorlijk wat aan. Ik heb vier maanden in Frankrijk gewoont en ik had daar een vreselijke tijd. Ik at mezelf letterlijk door Marseille heen om me maar beter te voelen en ik snapte niet waarom ik zo dik werd. Ik at alleen maar baguettes.. Maar ik wist echt helemaal niks over eten! Ik at 2 baguettes per dag! Ze rolden me van het vliegtuig af toen ik terug kwam.

Ben je vegetarier om wat het doet voor je lichaam of omdat je van dieren houdt of…?

Er zijn vele redenen eigenlijk. Het begon omdat ik me druk maakte om het milieu en vlees eten heeft een grote impact op het milieu dus ik dacht; dan ga ik stoppen. Toen studeerde ik holistic  nutrition en kwam achter de gezondheidsredenen om geen vlees te eten en dat versterkte het alleen maar en hoe meer ik hoorde over traditionele farming methodes – en ik ben echt geen prekerige vegetarier – maar ik kan me niet goed voelen bij hoe het er momenteel aan toe goed. Ik denk dat we terugkijken op deze periode met schaamte en spijt. Ik snap niet hoe je een levend wezen zo kan behandelen en je daar goed bij kan voelen. Maar dat is alles wat ik daarover wil zeggen. Ik wil niet gaan preken…

 Hoe blijf je gezond eten op hele drukke dagen? Want dat vind ik echt een van de moeilijkste dingen die er zijn!

Ik heb ontbijt tot een wetenschap verheven. Ik week alles de nacht ervoor, dus alles is precooked door het water. Ik eet veel graan. Niet elk maal maar wel veel. Ik ben de laatste tijd op de boekweit toer. Ik eet een hoop boekweit porridge. In de zomer eet ik bijna alles raw. Op mijn blog is een goed recept voor raw boekweit porridge. Dat duurt twee seconden.

En lunch als het een heel drukke dag is, er is een geweldige bakkerij vlak bij mijn huis die geweldig zuurdesem brood maakt en ik heb altijd wel protein based dingen als hummus in de koelkast dus ik eet een paar sneetjes brood met avocado en een berg hummus. Maar  meestal kook ik dus dan eet ik wat ik aan het koken ben.

Maar als je op reis bent en je kunt niks met je meenemen?

Ik neem altijd dingen mee. Ik was altijd het meest populaire meisje want ik had altijd heel veel eten bij me. Ik ga nooit van huis zonder iets mee te nemen. Ik weiger om eten in het vliegtuig te eten en mensen denken altijd dat je niks te eten mee mag nemen in een vliegtuig maar dat is niet waar. Geen drinken ja, maar eten is geen probleem. Ik heb een tijd terug een post gedaan op mijn blog over ‘healthy travelling‘ met ideeen voor gerechten die je makkelijk van tevoren kunt maken en kunt meenemen. Het duurt even en je moet beter plannen maar het duurt 20 minuten extra.

Je hebt als een chef gewerkt in Denemarken?

Ja ik heb als een chef gewerkt maar ik heb nooit een training gehad voor kok. Toen ik naar Denemarken verhuisde kwam ik erachter dat mijn diploma voor holistic nutritionist niks waard was in Denemarken want het bestaat hier niet. Dus ik besloot om geen praktijk te beginnen. Dat zou wel kunnen maar als er wat gebeurt heb je geen verzekering enzovoort en dat leek me niet handig. En uiteindelijk bleek het een ‘blessing in disguise’ te zijn. Ik begon met alle dingen op te schrijven die ik zou kunnen doen en dicht bij nutrition lagen. En ik kwam steeds terug bij koken. En ik wist niks van koken! Ik fietste langs alle vijf vegetarische restaurants in Kopenhagen en ze zeiden dat ik over gekwalificeerd was omdat ik een hele andere achtergrond had. Maar het laatste restaurant waar ik langs ging, nam me aan. En ik was doodsbang die eerste dag, sterker nog ik was de eerste paar weken doodsbang. Ik werd al wakker in complete stress… Er was geen menu. Je kwam binnen, je keek in de koelkast en je begon te koken, Je maakte 12 dingen in vier uur en het was eng maar het leerde me te koken.

Ik maakte 12-15 gerechten. Elke dag. Nooit hetzelfde en altijd verse ingredienten of wat er was. Je kon niet naar de winkel. Het was een geweldige oefening in creativiteit en zo heb ik het geleerd.

Iedereen zegt altijd; ik wil naar een culinaire opleiding en dan zeg ik. Doe het dan gewoon. Kook, elke dag…

De meerderheid van de mensen schiet in de stress als ze iets uit de koelkast moeten koken. Ze weten nog niet eens hoe ze een ui moeten snijden.

En het is eigenlijk belachelijk dat mensen vandaag de dag niet meer wordt geleerd hoe je iets moet klaarmaken op school. Waarom is de geschiedenis van de wereld belangrijker als hoe je voor jezelf moet zorgen? Toen ik begon met holistic nutrition gaat het over de basis van hoe werkt je lichaam en een deel van de reden waarom ik mijn blog ben begonnen was om mensen te vertellen wat ik had geleerd. Waarom leren we dit niet in school? De meest idiote dingen moeten we leren maar niet hoe ons lichaam werkt en wat je immuun systeem nodig hebt… Ik vind het idioot…

Mensen weten niet meer hoe ze moeten koken. Een van mijn doelen, als ik lang genoeg leef en dat was ik wel van plan, is om het schoolsysteem in te gaan en mensen te leren over hun lichaam. Wat je moet doen als je ziek wordt of je familie ziek wordt.

Eet je suiker?

Heel zelden. Ik eet natuurlijke suikers en ik heb wel een zoete kant. Witte suiker ben ik nogal sterk tegen. In mijn vorige leven was ik echt verslaafd aan witte suiker en ik voelde me echt slecht en aangezien ik de verandering heb meegemaakt is het heel lastig om daar naar terug te gaan. En als je ziet wat een effect het heeft op sommige mensen en dan met name kinderen dan is dat verontrustend. Het doet me zeer als ik zie

Ik ben niet echt dogmatisch en een beetje once in a while is prima…. Samantha (vriendin) nam me mee naar een tentje in Amsterdam om de appeltaart te proeven en dat was zoooo goed. Dus dan nemen we een stuk met zijn tweeen en dat is prima! Ik eet zo gezond 99% van de tijd dat een keertje geen kwaad kan.

De enige manier om te controleren wat je in je lichaam stopt is door zelf te koken. Als je niet zelf kookt heb je geen controle over wat mensen in je eten stoppen. Bottomline; je moet zelf koken!

Heb je helden in de food wereld….?

Niet echt nee. Mensen die gepassioneert zijn over wat ze doen en over food. Die geloven in hun missie. Rene Redzeppi is een goed voorbeeld. Ik heb gewerkt bij Noma. Maar niet echt specifiek voorbeelden, dat kunnen ook alledaagse mensen zijn die voor hun familie’s koken…

We kletsen hier na nog een beetje door voor het tijd is voor Sarah om zich naar de keuken te begeven waar een uurtje later de boeklancering officieel plaatsvind. Er worden een aantal superlekkere gerechtjes voor ons neergezet en Sarah kletst dat op geweldig humoristische wijze aan elkaar. Wat een leuk mens! Ze bruist van het enthousiasme, is gepassioneerd en hoewel ze natuurlijk heel gezond eet is het bij haar niet storend en heb je geen enkel moment het idee dat ze je iets probeert op te leggen…

Haar boek ‘My New Roots’ is een prachtig boek. Vol met heerlijke recepten, mooie foto’s en informatie over hoe je het beste met granen en peulvruchten om kunt gaan, wat welk voedingsmiddel voor je doet en nog veel meer. Ik wilde ook nog een recept maken en hier plaatsen maar dat bewaar ik voor een volgende post… Deze is al heeeeel lang geworden!

Delen is fijn!