Groene salade met geitenkaas en pittige mosterd dressing
Soms zit het mee, soms zit het tegen….
In de basis ben ik een positief mens. Ik zit niet gauw in zak en as. Zie altijd wel ergens een lichtpuntje in een situatie. Het glas is eerder half vol dan half leeg. Maar soms.. heb ik er gewoon tabak van. Echt… Het is inmiddels tien maanden na het ongeluk. En ja, ik “loop” weer al mag het die naam eigenlijk niet hebben. Ik heb goede dagen en slechte dagen maar over het algemeen is lopen een probleem. En dat merk je als je dan op reis gaat en ineens beseft dat je op Schiphol wel een heel eind moet lopen voor je bij de gate bent. En dat je geen idee hebt hoe de situatie in het land van bestemming is. En hoe moet je van het vliegveld naar de eindbestemming? Ja we worden opgehaald met een auto maar hoe komen we op het parkeerterrein? En hoever is dat lopen?
Ik weet dat ze op Schiphol een invaliden assistentie hebben, maar heb je enig idee hoe confronterend het is? Om dat te moeten bestellen?
Er zijn zoveel dingen om rekening mee te houden ineens.. Als ik ergens heen moet, ben ik drukker met bedenken waar ik mijn auto kan parkeren als met de afspraak zelf. Kan ik voor de deur of moet ik lopen? En als ik moet lopen, hoever moet ik dan lopen? Lukt dat nog of niet? Ik loop niet meer met een kruk. Ten eerste helpt die kruk eigenlijk niet (behalve dat ik nog schever ga lopen) en ten tweede wil ik dat ding niet meer zien. Dus loop ik “gewoon” mank. Bukken door mijn knieën te buigen gaat niet (want dan moet je je enkel buigen, probeer maar eens) en dat is mega lastig.
Dingen die vroeger zó vanzelfsprekend waren gaan gewoon niet meer. Of nog niet in ieder geval. Ik heb nog steeds wel een vage hoop dat het ooit nog wat beter wordt, maar voorlopig ziet dat er niet meteen naar uit. En dus baal ik. Als een stekker. Ik krijg de ene na de andere leuke uitnodiging voor pers reisjes, maar negen van de tien keer moet daar flink bij gelopen worden. Dus moet ik vragen of ik veel moet lopen. Uitleggen waarom ik dat wil weten en dan nog is de definitie ‘niet zo heel erg ver’ een heel ruim begrijp blijkt wel. Want 500 meter is voor mij al veel. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de reis op zich.
Op de meeste dagen denk ik niet aan de beperkingen, maar alleen aan de dingen die ik wel kan, maar sommige dagen zou ik het liefst in een hoekje gaan zitten janken. Dus…
Natuurlijk gebeuren er ook een heleboel leuke dingen en heb ik morgen VANDAAG!! de boekpresentatie voor mijn boek, wat echt super is. Maar soms he…
O en dat hele gave bord? Dat komt bij bordenenzo vandaan en vind je hier
Groene salade met geitenkaas
Ingrediënten
- 100 gr sugarsnaps
- 100 gr doperwten
- 1/2 venkel
- 75 gram zachte geitenkaas
- 1 el zonnebloempitjes
- 1 lenteuitje
- basilicum blaadjes voor erover
Dressing:
- 3 el yoghurt
- 1 el dijon mosterd
- peper
- zout
Instructies
- Kook de sugarsnaps even kort tot ze beetgaar zijn. Doe de laatste minuut de doperwtjes er even bij. Giet af en laat even afkoelen
- Snij de venkel zo dun mogelijk en doe in een kom. Doe de andere groentes erbij en hussel even door.
- Snij het lente-uitje in ringetjes en doe erbij en strooi de zonnebloempitjes erover.
- Verdeel de salade over twee borden en verbrokkel de geitenkaas eroverheen.
- Maak de dressing door de ingredienten te mengen en doe dit door de salade en bestrooi (optioneel) met basilicumblaadjes
Disclaimer
De genoemde waardes zijn gebaseerd op standaard tabellen en hier kunnen geen rechten aan worden ontleend.
Waardeloos dat je nog zo ontzettend beperkt wordt door de gevolgen van het ongeluk Simone! Onwijs vervelend.. Ik hoop van harte dat het inderdaad nog verder opknapt en we via je mooie foto’s en beelden getuige kunnen zijn van de reisjes en reizen die je wel weer kan maken.
Hou je taai, geniet van de boekpresentatie (en het recept ziet er heerlijk uit, evenals het bord: wat n beauty idd).
Liefs, Elize
Ja fantastisch he dat bord! En ik hoop het ook Elize. We zullen het zien!