Enkel update #3 en overgewicht…
Bijna vier maanden nu na het ongeluk dus weer eens tijd voor een kleine update. (wil je meer updates of info waar ik nu weer mee bezig ben op gezondheidsgebied check dan ook even Fruits & Veggies… 🙂 )
Ik ben aangekomen; best wel veel denk ik, alhoewel ik natuurlijk al vier maanden niet op een weegschaal heb gestaan maar een blik in de spiegel zegt wel genoeg. ‘Daar moet je je niet druk om maken’ krijg ik meer dan eens te horen, maar ja dat doe ik natuurlijk wel. Want ik ben er nog lang niet en als ik zo doorga dan weeg ik over een half jaar 150 kilo. Of zoiets.
Het punt is natuurlijk dat ik eet alsof ik normaal beweeg en – sterker nog – ik denk dat ik meer eet als normaal want uit frustratie en verveling kun je ook aardig uit je dak gaan. En tuurlijk snap ik ook wel dat dat niet slim is, enzovoort enzovoort, maar het is moeilijk om dat te doorbreken. Ga ik nu dan op een houtje bijten, een sapkuurtje doen? Want het “hobbelen” op krukken verbrand nou niet bepaald veel calorieën. En ondanks het feit dat ik inmiddels een hometrainer in de woonkamer heb staan en braaf elke dag een stukje fiets… helpt ook dat niet. O en zeg nou niet ‘Haal het dan niet in huis’ want het is mijn werk dus er komt hier op weekbasis vrachten met eten naar binnen. Probeer dan maar eens sterk te blijven…. (het vlees is zwak zoals dat dan zo mooi heet…)
Maar goed, dat terzijde. De enkel zelf gaat millimeter voor millimeter vooruit. Ik ga twee keer in de week naar de fysio, die mijn enkel een beetje los probeert te wrikken (nou ja met beleid dan he) en het littekenweefsel probeert los te krijgen van het bot. Want alles zit lekker vast. Ik kan me met krukken en rolstoel redelijk goed redden, al is het feit dat ik niet de deur uit kan nog steeds wel erg vervelend/frustrerend. Ja ik kan de deur wel uit om in de voortuin/achtertuin te gaan zitten maar een blokje om lopen met krukken duurt drie uur en is niet echt prettig nog dus het is beperkt tot de voortuin.
Maar ik kan wel omhoog de trap op en ik kan lekker douchen en iets van boven pakken als het nodig is. Dus dat is wel heel fijn. Het herstel gaat nog zeker een half jaar duren (aldus de fysio) en daar had ik ook wel rekening mee gehouden natuurlijk maar het is en blijft wel erg lang. En het is raar om mijn enkel te belasten, al wordt dat gaandeweg ook wel weer wat normaler. Ik kan er goed gewicht op zetten (met krukken dan he) en de pijn zit voornamelijk in mijn voorvoet, waar niks gebroken is maar alles heeft natuurlijk een megaklap gehad dus ja, daar zal ook wel wat kapot zijn. Ik ben wel nog steeds bang dat de boel spontaan uit elkaar valt, maar we zullen maar denken dat dat idee vast vanzelf wel een keer over gaat.
Op 19 april heb ik weer de volgende ziekenhuis controle dus allemaal weer heel hard duimen dat ook dan alles er nog goed uit ziet. Er wordt dan een ct scan gemaakt zodat ze hopelijk iets beter kunnen zien hoe het ermee is. Door al dat schroefwerk is dat soms lastig.
To be continued!
Wat een gedoe allemaal. Als ik heel eerlijk ben zou ik in jou situatie waarschijnlijk ook flink aankomen. Gezond eten is extra moeilijk als je niet lekker in je vel zit.
Ja dat valt inderdaad niet mee!
Gelukkig ga je langzaam vooruit, al kleine beetjes helpen.
Ik ben zelf jaren (8 jaar) terug met de fiets gevallen en heb daarbij mijn enkel gebroken en ja de enigste plek waar ik het nu nog voel is mijn voorvoet waar dus niks is gebeurd.
Wat is dat toch met die maffe voorvoeten he? 🙂
Een kennis van mij heeft ook een keer zoiets gehad, die heeft op een gegeven moment een scootmobiel via marktplaats gekocht ( en later weer verkocht). Kon daardoor weer zelf de boodschappen doen en gewoon lekker naar buiten!
Ja, op zich natuurlijk een goed idee, maar op de een of andere manier ook een enorme drempel. En de hoop dat ik binnenkort weer mobiel genoeg ben om er gewoon op uit te gaan… 🙂
Ik zal voor je duimen, en hopen op positief nieuws!!!
Dankjewel Mirjam!
Kan me goed voorstellen dat het echt heel frustrerend is dat het allemaal zo lang duurt, maar een verademing dat je in ieder geval in huis weer een stukje mobieler bent nu. Duimen voor positief nieuws de 19e!
Dankjewel Sandra! En ja ik zit nu te wachten tot de zon gaat schijnen.. Lekker naar buiten!
Wat fijn dat je weer mag belasten en de trap op mag hobbelen en de voortuin in kan! Zeker nu het warmer wordt moet dat laatste fijn zijn.
Dat van dat aankomen klinkt zo herkenbaar: ik ben ook aangekomen door een polsblessure. Alle sporten die ik leuk vond kon ik ineens niet meer… Inmiddels langzaam weer aan het afvallen, maar dat is lastig.
Polsblessures zijn ook uitermate lastig ja! Ik heb elke keer zo’n soort nachtmerrie dat ik val met mijn krukken en dan een pols breek. Zoiets. Dan kan ik dus helemáál niks meer. Nu heb ik tenminste beide handen nog. Jij ook succes met afvallen!
Ik leef met je mee. ooit is mij ook een beenbreuk ten deel gevallen (slechts 3 maanden). Knap lastig als je toch eigenlijk verder gewoon wil functionenren. Vooral als het dan ook nog eten betreft en dat dan ook nog je werk en hobby is, soort van lastig in het quadraat. Het heeft even tijd nodig maar komt goed moet je maar denken. Succes en sterkte.
Groet, Ronaldo
Haha… ja zeker lastig in het kwadraat! Maar inderdaad het gaat goed komen. Daar hou ik me dan maar aan vast!
Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Ook ik heb door medische klachten (hernia, verkeerde diagnoses en dus behandelingen, operatie en revalidatie) bijna een jaar op bed gelegen en dat zwaarder worden voelt dan heel naar. Ik at ook veel te veel en had door de medicatie ook veel meer trek! Wat ik nu anders zou doen en ook in jouw geval? Alles lekker eten, maar in kleine hoeveelheden. Niet eten tot je vol zit.
Heel veel sterkte!
O wow Lana, een jaar op bed! Dat lijkt me helemaal heftig! Ik vind het nu al mega lang en ik ben al niet meer aan bed gekluisterd. Sinds een week proberen we heel hard om wat verantwoorder om te gaan met het eten en het gaat goed. Maar nu volhouden he… Dat is altijd het grootste probleem!
Hoi Simone, ik lees dat je zwaarder bent geworden, maar ook dat je – heel langzaam- weer wat vooruit gaat met je enkel. Het feit dat je inziet dat je zwaarder wordt is een goed teken. Je bent het nu bewust. De volgende stap is zoveel of iets minder caloriën in te nemen, dat je lijf geen overschotten gaat opslaan in de vorm van vet, en gaat verbranden wat er teveel zit. Misschien wel een idee om koolhydraad beperkte gerechten te gaan bedenken en daarbij veel groentegerechten samen te stellen. Is goed en gezond en fijn voor lijn. En hou je daarbij vast aan het idee dat je enkel beter gaat worden, heel langzaam, maar stap voor stap kom je er. Blijf lekker bewegen op je hometrainer, maak er een vaste routine van. Heel veel beterschap gewenst!
Dankjewel Monique en ja we zijn inderdaad op het moment koolhydraten aan het beperken. Net vijf dagen een juice (gedeeltelijk juice en gedeeltelijk ’s avonds groente en vlees/vis) gedaan en nu verder op de ingeslagen weg…