Een enkel update…
“Hoe gaat het met je?” “Kun je alweer rond huppelen?” “Je zal inmiddels wel weer op de been zijn..” en de lijst met opmerkingen is nog vele malen langer. Zo maar een greep van de laatste tijd.
Het is voor de meeste mensen best verwarrend. Je breekt een been, dus dan ben je – normaal gesproken – drie maanden later echt wel weer up and running. Dat klopt ook, maar jammer genoeg heb ik geen been gebroken, maar een enkel verbrijzeld en nee, dat gaat niet zo snel. Maar omdat ik toch vrij vaak de vraag krijg leek het me handig om jullie een korte update te geven van de situatie op het moment. (klinkt dat gewichtig he)
Voor wie het nog niet wist: op 7 december (wow, zo lang geleden alweer!) had ik een noodlottige aanvaring met een grote Noorse reuzeneik tijdens een hondensledetocht. Het resultaat was links een gebroken enkel en rechts een verbrijzelde enkel. Links gaat het goed, daar kan ik inmiddels wel weer wat mee doen, maar rechts blijft een probleem geval.
Op 11 december ben ik geopereerd in het AMC en er zitten nu 9 schroeven en een plaat in mijn rechterenkel. (en één links) De voet zelf is nog steeds gevoelloos aan de onderkant en het voelt regelmatig alsof iemand mijn voet in een bankschroef heeft zitten. Heel raar wel eigenlijk maar ja, schijnt ‘erbij te horen’. Tijdens de operatie hebben ze zo goed en zo kwaad als het ging alle stukjes weer in elkaar gepuzzeld en her en der wat losse stukken verwijderd die niet meer pasten. Voor de kenners: het bot dat verbrijzeld was is de talus. Een van de lastigste botten om te breken in je lichaam en over verbrijzelen zullen we het dan maar niet hebben.
Vanwege de gecompliceerde breuk mag rechts minimaal drie maanden niet belast worden. Er is een reële kans dat het bot het niet overleefd heeft en afsterft. Vlak na de operatie werd me verteld dat het een kans was van zo’n 99% dat dat het geval is. Bij de eerste controle bleek het bot er redelijk goed uit te zien, dus dat was een positieve ontwikkeling maar hoe het verder ontwikkeld is nog de vraag.
As we speak zit ik dus nog het grootste gedeelte van de dag in een rolstoel. We zijn aan het oefenen met krukken maar links is ook drie maanden niet belast én is ook gebroken geweest dus voorzichtigheid is geboden en over spieren (welke spieren) zullen we het maar niet hebben. Haha… Op 8 maart, dus volgende week heb ik de tweede controle en worden er weer foto’s gemaakt. Ik hoop natuurlijk dat ik groen licht krijg en dat ik te horen krijg dat alles er goed uitziet en dat ik mag gaan belasten en kan beginnen met fysiotherapie. (ik doe wel zelf oefeningen overigens)
Zo niet…. eh… nou daar wil ik gewoon nog niet aandenken.
Werken gaat godzijdank wel. Met het verschil dat iedereen naar mij toe moet komen want ik ben niet mobiel. Gelukkig hebben de meeste klanten daar geen probleem mee en ben ik lekker druk. Dat is goed, anders zou de tijd echt ondraaglijk langzaam gaan. Dat doet het nu al hoor.
Ik slaap nog steeds in een ziekenhuisbed in de woonkamer. Ik ben al drie maanden niet boven geweest en eenvoudige dingen als een trap op gaan worden een redelijk groot obstakel.
Maar goed, er zal intern wel van alles gebeuren in die voet, maar het gaat mij in ieder geval te langzaam. Als ik eenmaal maar weer mag gaan belasten dan kun je in ieder geval stukjes vooruit gaan. Hoop ik dan.
En nee, ik heb het er hier niet elke keer over dus veel mensen denken dat alles allang weer genezen is maar helaas pindakaas gaat dat nog wel even duren.
Al mijn hoop is nu gevestigd op volgende week dus dat zal dan wel tegenvallen. 🙂 Duim in ieder geval maar vast voor me voor een goede uitslag!
Succes komende dinsdag! Hopelijk krijg je goed nieuws. Ik zal voor je duimen.
Dankjewel Marianne! Ik hoop het ook
Ik hou mn fingers crossed voor 8 maart simone!!
Wat goed dat je wat kan werken om je zinnen te verzetten, anders kan ik me voorstellen dat je gemoedstoestand snel de dieperik in gaat. Hou je daar nog taai en zo te zien supporteren er veel mensen voor jou!!!
Toen ik enkele jaren geleden mijn enkelband zwaar verrekte mocht ik die ook niet belasten. Ik werd daar echt zo zwaar gefrustreerd van. Alleen maar respect voor jou, want jij zal vast nog veel langer mee moeten omgaan dan ik in die tijd ?
Ik vroeg me af, geef je nog wel je fotografie lessen vanuit je rolstoel? Of gaat dat ook echt niet?
Hoe dan ook, heel veel sterkte!
He Maris, ja frustrerend is het zo nu en dan zeker! En nee fotografie lessen lukt even niet omdat ik tot voor kort niet in een auto kon en de workshop een uur rijden is. We hebben wel een vervanger hoor, maar ik hoop de volgende sessie er zelf weer bij te zijn!
Hé Sim, ook vanuit Belgié heel veel succes toegewenst op je volgende ziekenhuis controle. Uit alle reacties die je krijgt blijkt hoeveel mensen met je meeleven! Super! En het is echt een heel herkenbaar verhaal voor mij….een heel “stom” ongeluk met zo’n groot impact…Je revalidatie zal sowieso nog heel veel tijd in beslag nemen en laat je niet uit je lood slaan door van die mensen die niet zo heel goed begrijpen dat het zoveel tijd kost! Blijf gewoon doorgaan zoals nu – en je komt er wel! En samen met Tom blijven jullie voor ons een echt top team! Dikke kussen van Alain en Sandra
Thanks San! Ja dat het nog wel eventjes gaat duren voor ik weer “up and running” ben, daar ben ik me wel pijnlijk van bewust.. 🙂
Jeetje wat vervelend zeg!! Heftig om al zo’n lange periode niet mobiel te zijn en met nog een lang herstel voor de boeg.
Fijn dat werken wel lukt anders kan ik me voorstellen dat de dagen wel erg lang duren en inkomsten zijn natuurlijk ook altijd handig 😉
Ik ga duimen voor een goede uitslag maar vooral ook voor een voorspoedig herstel waarna je hopelijk weer (bijna) helemaal de oude bent!
Sterkte en succes de komende tijd!!
Ja zonder werk zou ik echt wel gillend gek worden denk ik.. 🙂 Dankjewel Sanne!
Ik ga voor je duimen! Ik vind het zo’n heftig verhaal. Heel veel sterkte.
Dankjewel Sabrina!
Dabk voor deze update Simone, wat kan een zo’n klein moment toch veel impact hebben. Heel veel succes in het ziekenhuis volgende week, ik duim voor je!
Dankjewel San!
Hoi Simone, dank je voor de up-date ! Ik was benieuwd hoe het nu met jou gaat én de enkel natuurlijk. Ik ga héél hard duimen voor jou en Tom want voor hem zal het ook niet altijd prettig en handig zijn. ???
Nee zeker niet, voor Tom valt het ook niet mee. Hij moet natuurlijk alles in huis doen en dat is ook niet leuk. Maar hij is een ster hoor! 🙂
Blij voor je dat je toch nog wat kunt doen. En ik hoop van harte dat je weer helemaal op beide benen kunt staan in de toekomst..
Succes met het verdere herstel.
groetjes, Caroline
Dat hoop ik heel hard met je mee Caroline! Dank jewel!
Wat een verhaal. Wordt inderdaad vaak onderschat. Ik heb 8 jaar geleden mijn enkel “gewoon” gebroken, drie keer eraan geopereerd, en voel hem eigenlijk iedere dag wel.
Heel veel succes met het verdere herstel. Hopelijk laten de foto’s volgende week een positief beeld zien!!
Jee drie keer geopereerd… dat hoop ik dan toch niet eigenlijk alhoewel het wel een mogelijkheid is dat het nodig blijkt te zijn. Nou ja we zien het wel! Eerst volgende week maar afwachten!
Hopelijk hebben ze bij jou “alle losse stukjes” verwijderd. Ik bleef last houden, dus eerst schroeven en plaatje eruit gehaald, later nog een keer los kraakbeen verwijderd.
Maar gewoon van het positieve uitgaan is mijn insteek altijd!!
Ja dat hoop ik ook eigenlijk. Ze zeggen van wel natuurlijk en voor zover ik er verstand van heb (geen) zie ik geen losse brokjes rondvliegen op de rontgen maar haha, daar heb ik eigenlijk ook niet echt naar gekeken… Als het goed is blijven de schroeven er allemaal inzitten, maar we zullen het zien! En precies; positief blijven denken!
Ik duim met je mee dat de foto goed uitpakt en dat je vanaf die dag kan en mag beginnen met het zij lichtjes belasten. Succes dus nog.??het is en blijft voorlopig nog behelpen.
Dank je wel en inderdaad voorlopig nog even flink behelpen! 🙂
Tjonge, daar ben je mooi klaar mee. Ik vind dat je er dapper mee omgaat, al zal je beslist je baal-dagen hebben.
Fijn dat je afleiding hebt in je werk. Je blog trouwens ziet er elke keer weer gelikt uit, knap hoor onder deze omstandigheden.
Veel sterkte komende week, ik duim!
Groetjes Manon
O ja die baaldagen zijn er absoluut Manon! En ik heb nu natuurlijk nog meer tijd om te bloggen dus dat is dan weer een prettige bijkomstigheid.. 🙂 Dank voor het duimen alvast!
He getsie, daar ben je nog wel maanden (zo niet jaren) mee zoet zeg. Hoe kunnen mensen denken dat je na 3 maanden genezen bent van een verbrijzelde enkel? Tsjonge, echt geen kattenpis dit. En straks dat hele revalidatieproces in. Ik vind het heel knap dat je zo positief bent, ik weet niet of ik dat zou kunnen hoor. Je bent ineens zo afhankelijk en beperkt. Daar ga je echt heel knap mee om! In ieder geval heel heel veel beterschap, ik ga voor je duimen dat je verbrijzelde enkel weer helemaal heelt. En fijn dat je wel je werk kunt doen nu, zij het met wat aanpassingen, anders zou je je denk ik rot vervelen ;-).
Ach, ik denk dat het ergens nog wel begrijpelijk is dat mensen dat denken. Of althans vaak is het ‘o been gebroken, dus dat gaat zo wel weer over binnen x aantal weken’ Mja dit keer helaas geen kattenpis.. En ik ben niet altijd positief hoor, soms zie ik het ook niet meer zitten maar het is nu eenmaal wat het is en bij de pakken neer gaan zitten heeft niet zoveel zin. En ja lang leve werken anders werd ik gillend gek hoor!
Kun je rechts al volledig belasten? Zodra je dat kunt, dan kun je al zittend op je billen naar boven. Extra paar krukken boven parkeren. Naar beneden is iets lastiger vanwege het gaan zitten op je billen. Hopelijk kun je snel met fysio beginnen. Bij mij kwam hij 2x per week aan huis.
Ja dat snap ik Margreet, maar theoretisch mag ik links (niet rechts) belasten, maar in de praktijk gaat dat niet zo goed. Erg veel last van mijn heup dus we kunnen het niet al te enthousiast doen. Rustig opbouwen dus.. maar komt goed.
Ik ga ook voor je duimen hoor!!
Liefs van ons xx
Dankjewel Suus!
Wat een pittig verhaal! Ik duim mee voor een goed herstel. Sterkte de komende tijd.
Dankjewel Ingrid!
Wat frustrerend allemaal! Bah! Heel veel beterschap en ik zal voor je duimen.
Dankjewel Marjolein!
Goed dat het met je ene been steeds een beetje beter gaat en dat je je niet verveeld!
Veel succes in het ziekenhuis volgende week.
Dankjewel Jenny!