Wanneer ben je eigenlijk (te) oud?
Soms heb ik er ineens last van: het idee dat ik al ver over de helft van mijn leven heen ben. Dan ben ik druk met bedenken wat voor nieuwe dingen ik ga doen en hoe de toekomst eruit gaat zien en dan denk ik ineens..”O wacht eens even.. over 10 jaar ben je 65 jaar…. Dan ben je oud en bejaard. Dan ga je toch niet nog steeds bloggen? (of reizen of wat dan ook)’ Maar hoe stom is het om dat soort dingen te denken! Want stilstaan is achteruit gaan toch? Of je nu 30 bent of 50. Je moet ervan maken wat ervan te maken valt…. Of niet?
Wat zegt leeftijd eigenlijk?
Niet zo heel veel denk ik dan. Ik kom mensen tegen van half mijn leeftijd waarvan ik regelmatig denk; jeeeee, ga eens wat leuks doen of zo! Je bent nog niet dood…. Dat klinkt een beetje cru maar het is wel wat het is. Of ik kom mensen tegen van ver boven mijn leeftijd waarvan ik denk ‘ zó wil ik ook wel oud worden.’ Andersom komt overigens ook voor ‘Zo wil ik zeker niet oud worden.’
Ken je het boek “Kruip nooit achter een geranium?” Dat gaat over vrouwen die allemaal zo tussen de 60 en 80 zijn en die nog volop in het leven staan. Een geweldig boek en ook nog eens geweldig inspirerend (voor vrouwen boven de 40 dan). Natuurlijk weet ik ook wel dat je niet alles zelf in de hand hebt, maar als je daarvan uit gaat dan kun je wel meteen in je kist gaan liggen.
Maar soms bekruipt me dat toch stiekem wel eens een beetje. Wanneer ben je nou eigenlijk ’te oud’ voor dingen? Of ben je nooit te oud, zolang je er maar lol in hebt? Het zijn zo van die levensvragen waar volgens mij ook geen antwoord op is. Dus heb ik dan maar gewoon schijt aan mijn leeftijd. Ook al zit ie me soms in de weg. Die leeftijd. Optellen is toch leuker dan aftellen.
In mijn hoofd ben ik echt nog láng geen vijftig. Neuh, dan ben ik nog steeds een jaar of 30. Ok, 40 misschien. En gelukkig schatten mensen me meestal veel jonger dan ik ben. Dat komt natuurlijk door dat onvolwassen gedrag maar ik denk graag dat het komt doordat ik er zo fris en fruitig uitzie. Hahaha… (dat geldt zeker niet als ik ’s morgens vroeg mijn bed uitstrompel)
Beperkingen
Eerlijk is eerlijk, ook al ben ik in mijn hoofd 30 40, dan nog heeft ouder worden zo zijn beperkingen. Een berg oprennen of een jungle door ploeteren? Nee, dat zit er even niet meer in. Toegegeven: dat komt voornamelijk door ‘die enkel‘ maar ook zonder die handicap is het een van die dingen die niet meer zo nodig hoeven.
Wijsheid komt met de jaren
Dat zeggen ze he, maar ik zit nog steeds op die wijsheid te wachten. 🙂 Ik vrees dat het niet meer gaat komen en ach weet je, dat is ook wel goed. Ik ben wie ik ben, met alle gekkigheden. En hoe lang het ook nog gaat duren, ik kan in ieder geval zeggen dat ik geleefd heb. En oud worden? Dat laat ik dan maar aan anderen over.
Met dank aan Ellen voor al die “prachtige” foto’s… 😉
Och lieverd,wij zijn (dikke)80ers mijn man tennist nog met z,n dochter van 52.Hij zit dagelijks op z,n kniëen in onze gezamenlijke app.tuin nu oneindig veel eikels te rapen.Ik ben weliets ouder,maar houd de boel nog aardig in het gareel.De wensen zijn steeds wat bijgesteld.Wegenieten van wat er om ons heen gaande is en zijn voorlopig heel tevreden.
Sta iedere morgen op met een klein doel zet een glimlach op je gezicht en tel je zegeningen,Liefs van ons oudjes.👋😍👋
O dankjewel Mieke voor je leuke reactie! En wat super dat jullie nog zo genieten! Heel fijn!
De lieverds om je heen gaan dood,ik vlucht maar weg naar onderweg,stuur een klein kampeerbusje door Frankrijk en Spanje en Portugal.We deden het samen tot 2014,en ben toen alleen verder gegaan,dat spraken we af voor haar grote reis.Haar as is bij me,en zij ook.We houden het samen vol,ons levensboek wordt geschreven waar we ook zijn,volg je hart en je smaak voor voedsel,en kook zelf.Het leven geeft om je,omarm het.
Hoi Simone
Nou, dat is wel een dingetje hoor!
Ik ben nu 65, werk nog met veel plezier en voel me ook totaal niet oud, ben nog jong van geest (35-40)!!
We doen daar waar het kan leuke dingen, het kan iedere dag een beetje feest zijn als je zelf maar wel even de slingers ophangt, is een beetje mijn credo!
Ik ben niet echt van de sportschool, en dat voel je dan toch steeds meer naarmate je ouder wordt.
Compenseer wel een beetje door bewust meer te fietsen en te lopen, maar toch.
Eet ook best bewust gezond, maar wel altijd lekker, natuurlijk!.
Maar ik kan er slecht tegen dat je lichaam niet meer kan wat je ooit kon.
Zou nog graag 35 jaar jong zijn maar die bestelling is nog niet te plaatsen, helaas!
Al met al vind ik het, soms nog wel een lastig dat ouder worden.
Ik word aankomende week 39 en betrap mezelf al op dezelfde vragen… Zo stom! Ik denk dat het toch ook een beetje komt doordat de meeste bloggers ongeveer mid twintig of begin dertig zijn. Dan voel je je al snel aan de oude kant. Gelukkig zijn we allebei een beetje koekwaus en worden we jonger geschat 😉 Nog vol ideeën en druk met van alles. Dat houd je jong.
Ja stom eigenlijk hè. We moeten gewoon doe hele leeftijd negeren. Al ben jij natuurlijk nog een hele jonge blom 😂
Mijn ouders zijn 83 en 78, en doen nog steeds grote reizen. De laatste was naar Washington, vandaar met de trein naar New York, idem naar Boston, en dan een wagen gehuurd en nog een tijd rondgetoerd in een Nationaal Park in de buurt. Mijn stiefvader (de 78-jarige van de twee) is altijd erg mee geweest met moderne technologie, en blogt over hun reizen. Ter plaatse: om de 2 dagen komt er een bericht online met tekst en foto’s. En hij doet dat ontzettend knap, ik heb er enorme bewondering voor. Omdat ik weet wat voor tijd en werk erin kruipt. Ik probeer in zijn voetsporen te treden als wij op reis zijn, maar ik heb nog een beetje werk, ik kom nog niet aan zijn knieën 🙂
Dus ja. Je bent zo oud als je je voelt, en ja, je moet geluk hebben, dat ook. Maar zo lang het kan: doen!! En van alles wat je doet genieten met volle teugen.
Fantastisch Anne! Super om te horen dat je ouders nog zo actief zijn. En gelijk hebben ze. Wij zijn ook een aantal keer op reis geweest met een groep waarbij de oudste van 75 bijna fitter was dan de jongste van 25. Ik vind dat altijd prachtig om te zien en het bewijst eens te meer dat je inderdaad moet doen wat je leuk vindt!
Precies, vooral verjaardagen zijn lang niet meer zo leuk als vroeger. 😉 Over twee jaar word ik 50 en dat is voor mij wel een beetje een OMG moment. Ernstige momenten zijn de generatiekloven met bijvoorbeeld aanzienlijk jongere collega’s (waarvan je je dan ook nog realiseert dat je qua leeftijd hun moeder had kunnen zijn…oeps) over kleine dingen als muziek en televisieseries…stokoud voel ik mij dan…
Kun je nagaan hoe het is als je over een paar maanden 56 wordt… En dan op persreis gaat met jonkies van 27 (of daaromtrent…) Dat is soms wel eens zo’n momentje dat ik me oma Simone voel…
Ik voel mij alleen “oud” wanneer ik in ene besef wat mijn werkelijke leeftijd is. In mijn hoofd ben ik blijven steken op halverwege de dertig. Ik kan mij nog heel goed een gesprek met mijn oma over dit onderwerp herinneren die dit ook al aangaf…toen dacht ik…tuurlijk, maar nu weet ik dat het waar is. Zolang ik mij aan mijn innerlijke leeftijd houd is er niets aan de hand, zodra de werkelijke leeftijd zich laat gelden ga ik wel eens twijfelen. Beste remedie is gewoon dingen blijven doen waar je van geniet, want een dag niet gelachen…
Jaaa! Gek he dat je vroeger inderdaad dacht – althans dat dacht ik echt – dat als je eenmaal 30 bent dan is het leven ‘voorbij’ kun je geen leuke dingen meer doen en moet je je volwassen gedragen. Hahaha… Gelukkig is niks minder waar. En je hebt gelijk; gewoon niet bij stil staan dat we geen 30 meer zijn. Alhoewel ie er soms wel eens in wil hakken hoor! Dat besef van ‘o god ik ben al zooooo oud!’
Ik ben van de week 68 geworden en blog nog steeds!
Jaaa! Ik was van de week nog op je blog Caroline! Super!
Toen ik 60 werd en nog steeds werkte als jeudverpleegkundige op een consultatie buro heb ik mij regelmatig afgevraagd ben ik nu niet te oud kan ik mij nog wel inleven in die jonge ouders … maar toen ik met pensioen ging 65 jaar oud kreeg ik van de ouders een boekje met zoveel persoonlijke complimenten dat ik er helemaal blij van werd , dus ja wat is oud , volgens mij is het meer van hoe sta je in het leven en heb
je belangstelling voor alles om je heen !
Dat is denk ik helemaal waar Karin. Het gezegde “je bent zo oud als je je voelt” is natuurlijk een beetje afgezaagd maar ook wel weer waar. En ik denk juist dat je – als je een jaartje ouder bent – veel hebt toe te voegen.
Heel herkenbaar. Ach, op een gegeven moment ben ik gewoon gestopt met tellen en ben ik ergens bij 28 blijven steken. Tja dat mijn lichaam dan soms even heel duidelijk zegt “hallooohoo…weet niet wat je denkt hoor maar dat lukt nu echt niet meer”, is dan de andere kant en word ik gewoon met mijn ‘wijze’ neus op de feiten gedrukt. Hoezo wijsheid komt met de jaren?
Nee, daar heb ik de kids voor: “Mahammmm doe normaal!!!!!”
Hahahaha… O ik heb natuurlijk geen kids die dat roepen… Of dat nou een voordeel is of een nadeel? Hmmmm