Soms heb ik er ineens last van: het idee dat ik al ver over de helft van mijn leven heen ben. Dan ben ik druk met bedenken wat voor nieuwe dingen ik ga doen en hoe de toekomst eruit gaat zien en dan denk ik ineens..”O wacht eens even.. over 10 jaar ben je 65 jaar…. Dan ben je oud en bejaard. Dan ga je toch niet nog steeds bloggen? (of reizen of wat dan ook)’ Maar hoe stom is het om dat soort dingen te denken! Want stilstaan is achteruit gaan toch? Of je nu 30 bent of 50. Je moet ervan maken wat ervan te maken valt…. Of niet?

Ierland 130

Wat zegt leeftijd eigenlijk?

Niet zo heel veel denk ik dan. Ik kom mensen tegen van half mijn leeftijd waarvan ik regelmatig denk; jeeeee, ga eens wat leuks doen of zo! Je bent nog niet dood…. Dat klinkt een beetje cru maar het is wel wat het is. Of ik kom mensen tegen van ver boven mijn leeftijd waarvan ik denk ‘ zó wil ik ook wel oud worden.’ Andersom komt overigens ook voor ‘Zo wil ik zeker niet oud worden.’

Ken je het boek “Kruip nooit achter een geranium?” Dat gaat over vrouwen die allemaal zo tussen de 60 en 80 zijn en die nog volop in het leven staan. Een geweldig boek en ook nog eens geweldig inspirerend (voor vrouwen boven de 40 dan). Natuurlijk weet ik ook wel dat je niet alles zelf in de hand hebt, maar als je daarvan uit gaat dan kun je wel meteen in je kist gaan liggen.

oud1

Maar soms bekruipt me dat toch stiekem wel eens een beetje. Wanneer ben je nou eigenlijk ’te oud’ voor dingen? Of ben je nooit te oud, zolang je er maar lol in hebt? Het zijn zo van die levensvragen waar volgens mij ook geen antwoord op is. Dus heb ik dan maar gewoon schijt aan mijn leeftijd. Ook al zit ie me soms in de weg. Die leeftijd. Optellen is toch leuker dan aftellen.

In mijn hoofd ben ik echt nog láng geen vijftig. Neuh, dan ben ik nog steeds een jaar of 30. Ok, 40 misschien. En gelukkig schatten mensen me meestal veel jonger dan ik ben. Dat komt natuurlijk door dat onvolwassen gedrag maar ik denk graag dat het komt doordat ik er zo fris en fruitig uitzie. Hahaha… (dat geldt zeker niet als ik ’s morgens vroeg mijn bed uitstrompel)

Beperkingen

Eerlijk is eerlijk, ook al ben ik in mijn hoofd 30 40, dan nog heeft ouder worden zo zijn beperkingen. Een berg oprennen of een jungle door ploeteren? Nee, dat zit er even niet meer in. Toegegeven: dat komt voornamelijk door ‘die enkel‘ maar ook zonder die handicap is het een van die dingen die niet meer zo nodig hoeven.

oud2

Wijsheid komt met de jaren

Dat zeggen ze he, maar ik zit nog steeds op die wijsheid te wachten. 🙂 Ik vrees dat het niet meer gaat komen en ach weet je, dat is ook wel goed. Ik ben wie ik ben, met alle gekkigheden. En hoe lang het ook nog gaat duren, ik kan in ieder geval zeggen dat ik geleefd heb. En oud worden? Dat laat ik dan maar aan anderen over.

Met dank aan Ellen voor al die “prachtige” foto’s… 😉

Delen is fijn!