verslaafd1

Ik heb er een tijd mee in mijn maag gezeten; moet ik dit nu wel of niet met jullie delen? Moet ik nu wel of niet vertellen hoe het echt is? Want je kwetsbaar opstellen en bloggen is misschien niet altijd een logisch iets, maar aan de andere kant geeft het me misschien de stok achter de deur die ik nodig heb. (en als je het niet wilt lezen kun je het natuurlijk altijd overslaan.. 😉

Dat ik al jaren worstel met het vinden van de balans tussen lekker eten en gezond leven mag duidelijk zijn als je mijn blog al een tijdje volgt, maar de laatste paar maanden is het hek van de dam zo lijkt het. Ik eet niet meer. Ik vreet. En dan heb ik het echt over dingen als een goede maaltijd hebben genoten ’s avonds (teveel waarschijnlijk) en nog geen tien minuten later een gevulde koek naar binnen worstelen. Niet heel veel later gevolgd door een zak cashew nootjes of iets van die aard. Gewoon knettervol zitten en toch door blijven vreten. Net zo lang tot je geen pap meer kunt zeggen. Mijn gewicht… Ik ben niet op de weegschaal gaan staan maar ik heb die cijfertjes niet nodig om te weten dat het getal ergens met drie cijfers begint waarschijnlijk of in ieder geval er tegen aan zit. Ik ben dan weliswaar wel 1.80 lang dus het verdeeld zich redelijk maar het loopt de spuigaten uit. Kortom: ik ben eet verslaafd.

Dus moet er wat gebeuren. Want dat het zo niet langer kan dat moge duidelijk zijn. Natuurlijk is het leuk om lekker te eten en natuurlijk is het fijn om lekker te eten maar de rem is er vanaf geschoten. Ik kan niet stoppen. Tom heeft precies hetzelfde probleem; elke avond weer nemen we ons voor om de volgende dag ons leven te beteren en na twee dagen zijn we dat weer vergeten ‘want het is zo gezellig’ om een snackje en een drankje te nuttigen. En dus gaan we weer… Eten we wéér veel te veel en trekken we weer die fles wijn open.

verslaafd2

En ja, tuurlijk is het het bekende moment voor de goede voornemens maar om maar aan te geven dat ik dit keer wel serieus aan de slag moet… Beken ik dit keer dan maar ronduit dat ik een probleem heb. Mijn vak is lastig; ik ben altijd en eeuwig door eten omgeven. Maar dat mag geen excuus zijn om dan maar jezelf elke dag weer klem te vreten. Dat moet dus veranderen.

En omdat ik niet in diëten geloof wil ik het verstandig aan gaan pakken en maak ik jullie deelgenoot van mijn (onze) strijd tegen overtollig eetgedrag. Want op gegeven moment is het niet meer een probleem dat je een kilootje teveel weegt maar begint het een gezondheidsprobleem te worden en dát kan toch niet de bedoeling zijn.

Het feit dat ik het met jullie deel is mijn stok achter de deur. Als 3000 mensen het lezen dan is het toch wat lastiger om de volgende dag een recept met drie kilo suiker en twee kilo vet te posten. Ik bedoel maar…

Zo dat is er uit… Ben je er nog? Of ben je al hard gillend weg gerend? Hoe wil ik het gaan aanpakken? Want daar heb ik natuurlijk over nagedacht…

  1. Gezond koken en eten. Dat is natuurlijk een dooddoener maar wel de basis. Ik wil gezond blijven eten, veel verse groentes, niet teveel koolhydraten en vooral geen suiker. Wel vet want ik heb geen vetfobie en mijn probleem ligt voornamelijk bij suiker.
  2. Meer lichaamsbeweging. Doel: minimaal elke dag een half uur tot een uur wandelen. Dat hebben we een hele tijd gedaan en dat moeten we weer oppakken. Ik had altijd een abonnement op een sportschool. Misschien moet ik die weer oppakken. Ben gek op spinning, al denk ik dat ik dat momenteel niet meteen trek.
  3. Geen snacks, koekjes, nootjes, zoutjes en/of wijn voorlopig. Aangezien daar onze valkuil ligt is het essentieel dat we die rommel niet in huis halen. Want het is verslavend. En dat is echt zo. Dus…. NIET…..KOPEN!!!
  4. Beter plannen. Ik heb gemerkt dat planning een hoop doet. Ik vind het heerlijk om recepten uit te zoeken, te bedenken en dat is het fijnste als ik dat voor de komende week doe. Dan zo min mogelijk die supermarkt in en de verleiding weerstaan.
  5. Op 22 januari begin ik met het I quit Sugar programma van Sarah Wilson. Man ik voel me of ik naar een afkick kliniek ga maar zo is het wel een klein beetje. Acht weken lang geen suiker gaat pijn doen, maar ik weet dat ik het kan! En nee dat is geen dieet maar ik zie het meer als een soort detox om van de suikerverslaving af te komen.

Zo…. nou ja dat was het zo ongeveer. Ik zal proberen eens in de week een update te plaatsen over hoe het gaat, hoe ik me voel en of ik al gillend gek wordt… 😉 Wish me luck!

Lees ook: wat zegt die weegschaal nu echt?

Delen is fijn!