Dudefood dinsdag: DH #24: Piri-piri kip met geroosterde aardappels

De strijd der sexen. Er is al veel over gezegd en misschien wel nog meer over geschreven.
Dudes komen van Mars en Misses komen van Venus.
De reden waarom mannen en vrouwen zoveel zaken net even anders oppakken, heeft vaak met een logica te maken die het andere geslacht niet begrijpt.
Waar en wanneer is deze battle ontstaan? Dat weet inmiddels bijna niemand meer. Ik weet inmiddels wel waar deze strijd eindigt; bij de vaatwasser!Ik weet nog goed dat we onze eerste vaatwasser kregen. Wat was ik blij, zeg.
Na jarenlang met een teiltje heet water aan het aanrecht te hebben gestaan (denk dat ik in mijn leven wel 100.000 kilo serviesgoed, glaswerk en bestek heb afgewassen en gedroogd), was eindelijk het moment daar dat de afwashanden voorgoed verleden tijd waren. En ja, ik heb heel veel staan afwassen.
Nu denken een aantal van jullie wellicht: “Oh? Moest jij altijd afwassen? Dat is toch geen klus voor een Dude?”, Welnu, dat ben ik helemaal met jullie eens, maar helaas had ik een moeder die flink geëmancipeerd was. Nadat zij had gekookt moesten de ‘mannen’ (lees: de kinderen) afwassen.
Toen ik met de Misses ging samenwonen veranderde er niet veel in dit patroon. Heb ook het idee dat dit een onderlinge afspraak tussen vrouwen is (“Luister, mijn zoon heeft bij mij altijd moeten afwassen, dus hou hem maar lekker kort en laat hem de vaat maar doen.” Meestal gevolgd door een veelzeggende knipoog).
De Misses was hier ook heel geraffineerd in. Vaak deed ze het overkomen dat tijdens het afwassen zij dan ook heel druk was. “Als jij nu even gaat afwassen en afdrogen, zet ik even een kopje koffie en ik zet de schone vaat ook wel even weg.”
Hoewel ik het idee had dat ik toch iets meer deed in deze taakverdeling, had ik er op de één of andere manier wel een soort van vrede mee. De strijd der sexen bij de afwas kende een soort van wapenstilstand, waar de man in ieder geval het gevoel had dat hij niet had verloren.

Terug naar onze eerste vaatwasser. Wat was ik daar blij mee. Die allereerste keer dat ik alle vieze bordjes en kopjes in die prachtige rekjes zette. Vaatwasblokje in het deurtje, knopje indrukken en anderhalf uur later was alles schoon. Na het programma alleen even de deur van de vaatwasser op een kiertje zodat de damp kon ontsnappen en alle vaat lekker kon drogen.
Vrolijk riep ik naar de Misses: “De vaat is schoon en kan weg gezet worden, hoor.” Vanaf de bank verraste de Misses mij met haar antwoord: “Ok. Dan kun je de vaatwasser toch ook wel even uitruimen? En zet dan ook meteen even een bakje koffie.”
Een nieuwe strijd was geboren; de strijd om wie de vaatwasser in- en uitruimde.

Maar hier stopte de strijd niet mee. Nope, de vaatwasser was nog geen maand oud of de Misses kwam vrolijk binnen met allerhande nieuw serviesgoed.
Mooie, grote en sierlijke borden namen de plaats in van ons oude, vertrouwde Octime servies (wie is er niet met dit servies begonnen?).
En bij de eerste keer dat dit servies gebruikt werd, diende zich het volgende probleem aan. Ik zette de borden in de vaatwasser en zag dat deze net te groot waren om in de machine te passen.
Natuurlijk probeerde ik de wasser nog wel te laten draaien, maar ik hoorde de propellor die aan de bovenste mand hing al continu tegen de borden tikken.
Het gevolg: vaatwasser klaar, maar alle borden maar half schoon. Ik voelde de bui al hangen en zag mezelf alweer aan het aanrecht staan met afwashanden, dus deed heel zachtjes de vaatwasser weer dicht.
Vanuit de kamer riep de Misses die languit op de bank lag: “Hij is klaar, hè? Ruim je hem dan ook meteen even uit?”
Grommend en brommend haalde ik de borden uit de machine en liet de wasbak vollopen met heet water om de halve vaat nog een keer op traditionele wijze te boenen.
“Die nieuwe borden zijn te groot voor in de vaatwasser. We moeten het oude servies weer gebruiken.”, gromde ik terwijl de afwasborstel driftig de nu zwaar aangekoekte resten van de borden probeerde te verwijderen.
“Het oude servies heb ik net weg gegooid en als die nieuwe borden te groot zijn, moeten ze met de hand, hè?”, klonk het antwoord vanaf de bank.
“Enne, die nieuwe kopjes heb ik ook liever niet in de vaatwasser, want anders verkleuren die. Doe die ook maar in een sopje samen met de wijnglazen. Zet je zo ook nog even een lekker kopje koffie?”

Ik stond dus de vaatwasser uit te ruimen, af te wassen, af te drogen en koffie te zetten. Zonder dat ik het in de gaten had, was de strijd gestreden en had de Dude verloren.

In de loop der jaren heb ik geleerd om bij alles wat ik in de vaatwasser wil zetten, eerst goedkeuring aan de Misses te vragen. Dan krijg je situaties zoals deze bijvoorbeeld:
“Schat, ik heb net een kippetje piri piri gemaakt. Kan het schaaltje waar de saus in zat in de vaatwasser?” “Nee, liever niet. Doe die maar even onder de kraan schoon maken.”
“Ik heb de staafmixer gebruikt om het sausje te maken. Kan dit er wel in?” “Het mesje liever niet, maar het plastic bakje wel, hoor. En die bakplaat kan ook gewoon in de machine” Plastic bakjes drogen niet in de vaatwasser, dus die moet je extra afdrogen. En de bakplaat is natuurlijk te groot voor in de vaatwasser, dus die moet ook met de hand.

Het kippetje was in ieder geval heel erg lekker en de geroosterde aardappelschijfjes die ik erbij heb gemaakt waren ook niet te versmaden.
Zo dadelijk eerst even de vaatwasser inruimen, alles wat er niet in mag met de hand afwassen en daarna even koffie zetten.

Print recept Pin recept Save als favoriet Opgeslagen!

No ratings yet

Piri piri kip met knapperige aardappels

Porties: 4 personen

Ingrediënten

• 1 flinke kip gevlinderd
• 600 gr aardappels gewassen en dun gesneden
• 4 takjes tijm
• 2 el olijfolie

Piri piri marinade

• 3 teentjes knoflook grof gehakt
• 1/2 tl gedroogde chili vlokken
• 1 el gerookte paprika
• 60 ml citroensap
• 1 el sangiovese azijn
• 60 ml olijfolie
• zeezout en vers gemalen zwarte peper

Groene chili dressing

• 2 lange groene chilies grof gehakt (wij konden die niet vinden dus gebruikten jalapenos)
• 1/2 cup verse koriander blaadjes
• 1/2 el olijfolie
• 1 el citroensap
• 150 gr mayonaise
• 60 gr zure room

1x2x3x

Instructies

• Verwarm de oven voor op 220˚C. Om de piri piri marinade te maken doe je de knoflook, chili, paprika, citroensap, azijn, olie, zout en peper in het bakje van de staafmixer en draai tot het mooi glad is. Bewaar een 1/4 cup van de marinade en wrijf de kip goed in met de marinade. Ook even lekker onder de vleugeltjes natuurlijk. Leg de kip - met het vel naar beneden - op een licht ingesmeerde bakplaat. Doe er twee metalen prikkers door (fonduepennen werken goed). Zet apart
• Doe de aardappels, tijm, olie, zout en peper in een bak en gooi even om zodat alles een laagje olie krijgt. Spreid de aardappels over een andere bakplaat uit. Zet de kip en de aardappels in de oven en rooster voor 15 minuten. Draai de kip om, vel nu omhoog en rooster nog eens 20 minuten, bestrijk met de bewaarde marinade een paar keer (om de tien minuten of zo) of tot de kip en de aardappels gaar en goudbruin zijn.
• Terwijl de kip en de aardappels roosteren, maak je de groene chili dressing. Doe de chili, koriander, olie, citroensap, zout en peper in het bakje van de staafmixer en draai tot een gladde saus. Voeg de mayonaise en de zure room toe en draai tot het net bij elkaar is gekomen
• Serveer de kip en de aardappels met de groene chili dressing

Auteur: Donna Hay

Disclaimer

De genoemde waardes zijn gebaseerd op standaard tabellen en hier kunnen geen rechten aan worden ontleend.

Heb je het recept gemaakt? Deel het dan op social!Vermeld @simoneskitchen of tag #simoneskitchennl!

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Delen is fijn!