Waarom ga jij op reis? Wat motiveert jou om je eigen land te verlaten en op pad te gaan naar onbekende oorden? Kortom; waarom zou je reizen?
Waarom ga jij op reis?
Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren hoe een Fransman (wie anders?) reageerde toen we een discussie hadden over reizen in het algemeen. Ik was begin twintig dus het is al een flink aantal jaartjes geleden en ik had een vreselijk fout Parijs vriendje op de kop getikt, tijdens een werkvakantie in Engeland. Hoewel het in Engeland een en al verliefdheid was, bleek dat in Parijs evenwel verdwenen te zijn. Maar ik was er toch en we gingen met een aantal vrienden van Yvan de kroeg in. Drie Franse jongens, 1 Israelische en ik. De sangria vloeide rijkelijk en in de warme en benauwde kroeg werden de gesprekken steeds verhitter.
Ik weet al niet eens meer hoe we op het onderwerp kwamen maar de Israeli en ik hadden het over plaatsen die we al bezocht hadden (en dat was in die tijd nog niet zoveel voor mij) en ik vond zijn verhalen mateloos interessant. De Fransen begonnen zich echter al snel met ons te bemoeien. Hun insteek was dat er geen enkele reden is om te reizen. In Frankrijk heb je namelijk alles (aldus de Fransen he..); zon, zee, bergen, vlaktes en natuurlijk veel Fransen… Waarop wij beargumenteerden dat de cultuur in Thailand (als voorbeeld) natuurlijk totaal anders is als in Frankrijk. Dat zelfs de cultuur in een buurland als Italië, wat toch zo dichtbij ligt, totaal anders is. Maar ze wilden er niet aan.
Reizen was voor hen puur een noodzakelijk kwaad. Niet iets wat je voor je lol ging doen en al helemaal niet om andere culturen te leren kennen. En dat er mensen zijn die dat vinden, dat is natuurlijk prima. Ik bedoel; gelukkig maar, anders zou het nog drukker worden op de wereld. Maar geen interesse hebben in wat andere volkeren of culturen denken, of wat de natuur in een ander land is… Dat kan ik me gewoon domweg niet voorstellen!
En dit waren jonge kerels. Begin twintig. Het lijkt mij dat je dan toch een soort natuurlijke nieuwsgierigheid hebt naar wat de wereld te bieden heeft. Natuurlijk is er altijd het aspect tijd en geld, maar als je ongehinderd zou zijn door die twee dingen (en kinderen en huisdieren en dergelijke) zou jij dan gaan reizen? Of zou je het prima vinden om naar de Spaanse (Franse, Italiaanse, Hollandse/vul in) kust te gaan. Jaar na jaar, na jaar? Een goede vriendin van mij heeft een man waarvoor het ook niet zo nodig hoeft. Hij is tevreden als hij drie weken bij een zwembad kan genieten van de zon. Krantje erbij. Lekker eten en de vakantie is compleet.
Druk op vakantie
Hij heeft een drukke baan en het laatste waar hij behoefte aan heeft is druk doen op vakantie. Want dat is natuurlijk wel vaak zo. Als wij op vakantie gaan dan is het niet rustig. Vroeg op, want we moeten naar punt A, B of C. Uren lopen door verzengende hitte om de ruïnes van Angkor Wat te kunnen bekijken. Uren in een bus zonder airco, een boot met 199 andere opvarenden (en meestal niet alleen menselijk), sjouwen met zware rugzakken en doodmoe (maar voldaan en geestelijk bijgetankt) thuiskomen. En dan hebben we het nog niet over de insecten gehad.. 😉 (en dan bedoel ik niet de insecten die je op eet…)
De indrukken
Maar ik zou het niet willen missen. De indrukken die je op doet in andere landen. De mensen die je er ontmoet. De natuur. De cultuur…. En laten we vooral het eten niet vergeten. Want als ik iets leuk vind op reis, dan is het wel het ontdekken van een andere keuken. Soms heerlijk, soms iets minder aantrekkelijk, maar altijd fascinerend!
Lui in Mexico
En de reden dat ik met dit hele verhaal kom is omdat wij – voor het eerst in 16 jaar – weer eens een luie vakantie hebben geboekt… Een vakantie naar Mexico, dat dan weer wel, maar we hebben een all-inclusive vakantie geboekt… En ik ben heel benieuwd of het gaat bevallen; twee weken op ons luie gat zitten en lekker eten. Klinkt op zich wel goed toch? Gelukkig is er in Mexico ook nog genoeg te zien buiten het resort, dus mocht het nou echt gaan kriebelen dan kunnen we lekker op pad. We zijn al eerder in Mexico geweest. Dat is een bewuste keuze geweest, want naar een nieuw land gaan en dan niet rondreizen, dat is een beetje tegennatuurlijk… 😉 Maar stiekem heb ik al wat dingen uitgezocht die op redelijke reisafstand liggen. Want stilzitten en niks doen, is niet mijn sterkste kant!
Dus… is mijn vraag aan jullie; wat is jouw favoriete manier van vakantie vieren? Hou je van wat inspanning, of liever ontspanning? En wat is jouw favoriete vakantieland?
Update: Dit is een post die oorspronkelijk uit 2013 komt. Die luie vakantie in Mexico? Was geen succes. Na een dag begon ik me al af te vragen wat we nog meer konden doen. Dat was dus eens maar nooit meer. Inmiddels heb ik een nieuwe reis geboekt naar Mexico voor januari 2023. Met reismaatje Charlotte. Een rondreis uiteraard… 🙂
Ik ben dol op reizen. Al doe ik het niet veel. En ik ga ook het liefst ‘dingen zien’. Grappig genoeg heeft Lisa het helemaal op haar heupen. Ze zou zo in het vliegtuig stappen om ontwikkelingswerk te doen in Afrika, mensen te helpen in Azië of rond willen rijden in de USA.
En ik haal op gelucht adem, want plaatsen zoals Appelhof, Salou of Kreta hoor ik haar niet over. Dat vind ze ‘saai’.
Overigens heb ik wel een aantal jaren ontwikkelingswerk gedaan. Dat vond ik fantastisch. Eten bij locals en door locals rondgeleid worden.
Enfin.
Wat een verhaal weer… hahahhaa
Er is natuurlijk een reden dat we het zo goed kunnen vinden hè…:) En Lisa heeft helemaal gelijk… Salou kun je altijd nog doen als je 150 bent ofzo… En ik wist niet dat je ontwikkelingswerk hebt gedaan! Wat gaaf… Moet je me volgende keer maar wat meer over vertellen!
Goedemorgen Simone,
Ik houd heel erg van reizen vooral met de auto waarbij je het landschap naar het Zuiden toe ziet veranderen. ik zou nooit zoals zovelen full summer ’s nachts door Frankrijk gaan jakkeren. Meestal gaan we eerst naar het huis van mijn vader in de Bourgogne. Dat is lekker een tussenstop. Beetje werken in de tuin, zwemmen en wijnen inkopen. Gezien het werk op de fermette daar val ik altijd af de eerste week, goed voor de strandavonturen in de Midi later. Een echt lievelingsland heb ik niet.
Ik ben ook een fervent stedentripper, New York is mijn lievelingsstad. Dit najaar staat Athene op het program, ik heb nog een blauwe maandag Grieks gestudeerd en een stage gelopen bij de Nationale Bank van Grikenland.
Als verre bestemming ben ik verliefd geworden op Mexico, de kleuren, geuren en mensen.
Maar ook op pad in ons eigen land of naar mijn flatje aan zee is heel inspirerend.
Tot slot moet ik zeggen, dat ik ook heel graag in mijn hoofd reis….
Fijne dag Gereon
O ja dat soort reizen ben ik ook gek op Gereon! Ik denk gewoon dat mijn probleem is dat ik niet kan kiezen. haha… Nee, dat jakkeren door Frankrijk begrijp ik ook niet. Voor ons begint de vakantie zodra we hier de deur uitstappen en de auto ingaan. We zijn een paar jaar geleden naar Italie gereden en daar heerlijk rustig ook een tweetal overnachtingen op leuke plekken in Frankrijk aan vast gehangen. Niks mis mee en je komt veel relaxter aan! New York is ook een van mijn favorieten, Athene heb ik gedaan tijdens de Olympische Spelen voor mijn werk. Ik had er nooit zo’n hoge pet van op maar ik moet zeggen dat die mening is veranderd na dat bezoek! Leuke stad! En natuurlijk heel handig als je Grieks spreekt. Als je nog tips hebt voor Mexico dan hoor ik ze graag!
Ik ben zelf gek op reizen, omdat ik heel nieuwschierig ben, ik vind het interessant te zien hoe mensen op andere plekken van de wereld leven. Maar er is een verschil. Ik moet er niet aan denken met een backpack te moeten reizen, daar ben ik dan weer veel te tuttig voor haha.
Het liefste zou ik zelf voor iets langere tijd op een dezelfde plek blijven, door bijvoorbeeld een paar weken bij een gastgezin te slapen en daar dan te helpen, of ergens een taalcursus doen en er een paar maanden wonen, zodat je echt de dagelijkse leefstijl meemaakt.
Ik denk dat er ook een verschil is tussen op vakantie gaan en reizen. Reizen is ervaring opdoen, en op vakantie gaan is even helemaal ontspannen. Zelf ben ik ook twee keer naar Mexico gegaan, dat waren vakanties. Maar die hebben mij wel geprikkeld om ook nog een keer naar Mexico te reizen, en echt in de cultuur te willen duiken, ik vind het een fantastisch land met mooie mensen en het is een grote droom elk hoekje van het land te leren kennen.
En om jouw vraag dus te beantwoorden, ik kan niet kiezen en wil zowel ontspanning als spanning!
Daar heb je gelijk in. Ik ben het met je eens dat er een verschil is tussen reizen en op vakantie zijn. Alhoewel ik het altijd door elkaar gebruik… 😉 Bij een gastgezin slapen trekt mij dan niet zo aan. We hebben op reis in Azie wel een aantal keren bij mensen thuis geslapen maar ik vind dat toch ongemakkelijk op de een of andere manier. Kan er niet zo goed aan wennen. Dat backpacken is leuk maar ik moet zeggen dat ik – ja, ja ik wordt ook een dagje ouder he.. haha – ook wel wat meer van de minder primitieve reizen wordt. Sommige bestemmingen is echter gewoon niks dus dan heb je geen andere keus als in een primitief hutje slapen zonder douche. En dat heeft ook wel weer zjn charme.
Onze reis in Mexico was 16 jaar geleden; we hebben toen een rondreis gedaan van een week met een week strand erachteraan. Een tweede rondreis door Mexico gaat er zeker ook nog een keer komen maar nu willen we gewoon lekker relaxen en af en toe een dagje sightseen…. Ben benieuwd hoe dat me gaat bevallen! 🙂
Ciao Simone,
Niet op vakantie gaan, is voor mij (en voor manlief) geen optie! Ik ben verslaafd aan reizen… Normaal gesproken is dat een combinatie van ontspanning en dingen doen, bezichtigen, ontdekken. Helemaal niets doen is niet aan ons besteed, maar iedere dag alleen maar onderweg ook niet…een combi vakantie is voor ons dus het ideaalplaatje.
Waar?…maakt me niet uit! 😀
@Es even nieuwsgierig waar je ontwikkelingswerk hebt gedaan… Ik heb in 2006 in Ghana (Afrika) ontwikkelingswerk gedaan. Fantastische ervaring!
Mooi geschreven! Ik vind het altijd heel moeilijk om een gesprek te voeren met iemand die totaal niets van reizen af wil weten. Of ja, niet moeilijk, meer frustrerend. Ik word overenthousiast en ga bijna gillen dat IEMAND TOCH ECHT MOET GAAN. Dit jaar gaan er al twee vriendinnen álleen naar Azië, heb ik toch mooi voor elkaar gekregen met m’n obsessieve gedrag, haha.
Zelf ben ik dus een echte traveljunkie. Backpack op en gaan. Al je foto’s komen me bekend voor, leuk om te zien. Ik ben benieuwd hoe je het gaat vinden, ik zal van m’n leven nooit niet een all-in boeken, haha!
Wel heel tof, Mexicooooo!
@Laura : Haha… Tja het gaat een ervaring worden denk ik ook wel. Of eentje die we nooit meer willen herhalen of eentje die toch goed bevalt voor af en toe even onthaasten (of zoiets) In de praktijk zal het er wel op neerkomen dat we een auto huren en Yucatan over gaan crossen.. Ik ken mezelf een beetje! Ik moet wel zeggen dat we wel vaak een groepsreis boeken (Baobab) omdat het simpelweg in drie weken veel tijd kost om alles te regelen en bij Baobab heb je toch veel vrije tijd, waardoor je niet het gevoel van een massaal gebeuren hebt. Alhoewel het rugzak op en gaan me ook wel erg goed bevalt. Misschien ook wel steeds meer de laatste jaren, zeker na onze mindere ervaring in Laos en Cambodja met Djoser. Dat was gewoon een slechte reis dus de volgende wordt een ‘op-de-bonne-fooi’ reis. (nou ja na Mexico dan he..)
En je kunt niet vaak genoeg reizen vind ik altijd!
Mooi geschreven Simone en een goeie vraag!
Ik hou wel van luie vakanties in de zin van lekker uitslapen en dan op m’n gemak dingen gaan ontdekken, zien en beleven. Het zou niet eens in me op komen om naar een resort te gaan. Alhoewel… misschien naar Hawaii ofzo 😉
Ik heb eigenlijk niet zoveel gereisd. Vroeger gingen we altijd kamperen, vaak in Nederland maar ook wel eens in Luxemburg of Frankrijk. Dus van huis uit heb ik ook niet meegekregen. Mijn moeder was al in de 50 toen ze voor het eerst ging vliegen (en vooralsnog is het bij die ene keer gebleven geloof ik).
Zelf ging ik vaak in m’n eentje naar Londen, dat was in het begin al een heel avontuur. Verder ook veel stedentrips gedaan, maar nooit met m’n backpack op gaan rondreizen.
Het trok me niet zo, ik vond het te eng denk ik. Ik heb graag wat luxe om me heen en wil weten waar ik aan toe ben.
En ik had er nooit geld voor (over) om uitgebreid op vakantie te gaan/te reizen.
Maar aan de andere kant ben ik wel met mijn Chinese tante meegegaan naar haar ouders, 8 uur rijden onder Shanghai. Vanuit dat dorp nog een paar trips gemaakt met mijn broer naar Beijing en Guilin. We wilden dat graag met de trein doen maar gek genoeg was er in dat gebied geen treinspoor te bekennen, alleen een nationaal vliegveld dus we waren genoodzaakt om te vliegen. Ook niet erg maar toch een stuk minder avontuurlijk 😉
En de laatste twee jaar ben ik op vakantie geweest in Los Angeles en moet je ons nu eens zien. Het voelt nog steeds als een groot avontuur om hier te wonen. We zijn van plan om over 2 maanden een weekje naar New York te gaan maar grote reizen zitten er voorlopig niet in. Te weinig vakantiedagen (10 per jaar!) en we hebben nu juist even behoefte aan stabiliteit en rust. Toch zou ik nog graag weer naar China gaan en ook Japan en Indonesië trekken me. Maar dan wel met een koffer ipv een backpack 😉
Ha! Wij gingen vroeger ook nooit weg voor lange vakanties. Mijn moeder heeft vliegangst, houdt niet van een trein en wordt snel misselijk in de auto…dus een vakantie aan de Hollandse kust was heel normaal en later, toen wij wat groter waren kwamen we wel tot noord Frankrijk. Zon, zee en zand was het toen.
Ik maakte mijn eerste verre reis pas toen ik ..eh… ff denken… 34 jaar was. Dus…. 🙂 wat niet is kan nog komen!
En ik kan me voorstellen dat jullie nieuwe plekje op het moment nog als een soort lange vakantie voelt. Lijkt me ook reuze spannend om naar een ander land te emigreren! O en dat resort…. Ik denk dat we ons wel gaan vermaken, maar daar hoor je uiteraard tzt alles van!
Vakantie is voor mij iets van de cultuur van een ander land meekrijgen, door stadjes te bezoeken, de lokale producten te proeven en voornamelijk niet de al te toeristische plekken op te zoeken. Vroeger gingen wij altijd met de caravan met vakantie en bezochten wij Kroatië, Italië, Zwitserland en Frankrijk. Pas op mijn 24e maakte ik een verre reis naar Vietnam met nog 15 andere meiden en verbleef ik voor het eerst in een hotel. Wat ik luxe vond, vonden de andere meiden maar zozo. Ik heb ooit eens een all-inclusive vakantie gehouden in Turkije en dat was niet voor herhaling vatbaar. ’s Ochtends, ’s middags en ’s avonds met dezelfde mensen dezelfde maaltijden eten. Nee, voor mij is vakantie leuke eettentjes ontdekken, het liefst dat ene tentje in een achteraf straatje waar de lokale bevolking ook komt.
In oktober gaan wij naar Boa Vista (Kaapverdië) en verblijven wij op basis van logies en ontbijt. Zo hebben wij de mogelijkheid het eiland te verkennen, eventueel andere eilanden te bezoeken en een dagje strand te kunnen doen wanneer wij willen.
Dat klinkt allemaal goed Iris! Ja ik weet het ook nog niet helemaal hoor met die all-inclusive maar er zit wel heel veel verschil tussen het een of het andere resort. Plus we kunnen – als we willen – ook nog makkelijk weg en in het dorpje ergens eten. Heb al wat leuke adresjes op de kop getikt dus het gaat goed komen!
Geweldig stuk. Ha, die Fransen, maar inderdaad; ook ik ben altijd aan vakantie toe ná een vakantie.
Zo gaat dat hè Nathalie…. 🙂 Dat betekent dat we dan beter altijd op vakantie kunnen zijn? 😉