Salade met stoofvlees door In my Red Kitchen
En Ellen was zo lief om nog een keer zo’n geweldig lekker recept met ons te delen. Kan niet wachten om deze te maken trouwens!
Uit eten gaan is iets dat we regelmatig doen in Los Angeles, eigenlijk ieder weekend wel. Doordeweeks kook ik altijd zelf, met soms een uitzondering op dinsdag omdat we dan wel eens bij de food trucks in Santa Monica gaan eten. Maar over het algemeen kook ik altijd van maandag tot en met vrijdag. Ok, eigenlijk maandag tot en met donderdag want de vrijdag reken ik ook al tot weekend.
Er zijn namelijk zoveel goede restaurants en eettentjes hier in LA, het weekend is veel te kort om ze allemaal uit te proberen! Het is dat ik zo van koken houdt, anders konden we met gemak iedere avond buiten de deur eten.
LA is een verzamelplaats van verschillende culturen, en die brengen allemaal uiteraard hun eigen eten mee. De stad bestaat dan ook uit diverse gebieden: Little Osaka, Koreatown, Little Armenia, Chinatown, Little Tokyo etc. Je snapt dat je daar fantástisch kunt eten, het is allemaal identiek aan het eten in het land van herkomst.
Het grote verschil met Nederland is dan ook dat de buitenlandse restaurants in LA eigenlijk koken voor hun eigen volk, in plaats van voor de Amerikanen. In Nederland zijn de Chinese restaurants vooral Westers-chinees aan het koken, en dat lijkt helemaal niet op het eten in China. Toch best jammer! En op het moment dat we uit Amsterdam vertrokken om in LA te gaan wonen kon je er echt geen authentieke Japanse tonkotsu ramen soep krijgen (nog steeds niet trouwens), of Vietnamese pho.
Ik weet niet of ik ooit weer in Nederland zou kunnen wonen trouwens, nu ik gewend ben aan het eten in LA 😉 De diversiteit in cultuur is het niet enige waar ik inmiddels zo aan gehecht ben. Groente en fruit smaken ook nog eens veel beter hier omdat het bijna allemaal lokaal is. Alles is zo vol, puur en goed van smaak!
Dat realiseerden we ons ook vooral toen we in mei even in Nederland waren op vakantie. De pizza van de pizzabakkers viel toch wat tegen en de kipsaté in ons favoriete eetcafé was ook niet helemaal wat ik er van verwacht had. Toch gek, dat er zoveel verschil in zit. Of misschien had ik het in m’n hoofd lekkerder gemaakt dan dat het eigenlijk is.
Maar het allergrootste verschil tussen de horeca in Nederland en Los Angeles is toch wel de service. Jeetje zeg! In LA is iedereen altijd heel positief en aardig, en geen verzoek is te gek of te veel. Je zou kunnen denken dat de serveersters niet oprecht zijn, dat ze nep zijn omdat ze graag fooi willen hebben. Maar dat is allesbehalve waar! Echt, het voelt zo positief! En ze zien je tenminste, dat was tijdens ons bezoek in Nederland wel anders. Keer op keer zaten we te wachten op de kaart nadat we een plekje hadden gezocht. Het voelde alsof het bedienend personeel geen interesse in ons had, alsof ze ons pas kwamen helpen als het hen uitkwam. Zo zaten we tijdens lunchtijd eens op het terras. Het was een klein terras maar toch duurde het net iets te lang voordat de serveerster naar ons toe kwam. Ze vroeg of we wat wilden drinken, we gaven onze bestelling door en vroegen meteen om de kaart. Die zou ze komen brengen. Nou, niet dus… het duurde weer een poosje voordat het drinken kwam en toen moesten we nogmaals om de kaart vragen. Ik bedoel… wil je nou iets aan me verkopen of niet?
Ik ben inmiddels gewend dat je direct de menukaart krijgt zodra je een tafel toegewezen krijgt en dat de bediening binnen drie minuten aan je tafel staat. Als het langer duurt dan verontschuldigen ze zich altijd, ook al voelt het helemaal niet lang. Je hoeft nooit te lang te wachten op de bestellingen, maar het voelt ook weer niet gehaast. Gewoon eigenlijk heel relaxed, alsof ze alles onder controle hebben en alsof alles heel soepel loopt.
Daar staat natuurlijk wel tegenover dat je 20% betaalt als je tevreden bent en een goeie avond hebt gehad.
Ik hoef je vast niet te vertellen dat ik in Amsterdam nauwelijks fooi heb gegeven, en al helemaal niet bij de serveerster die continue ronduit bot en brutaal was en die mijn lunch was vergeten.
Zo zeg, dat was wel even wennen hoor, die desinteresse! Misschien had ik vooral veel pech of misschien ben ik gewoon veranderd in een ouwe zeur, maar als je eenmaal een jaar in Amerika hebt doorgebracht dan vallen dit soort dingen wel op.
Toen Simone me vroeg om een gast-post te schrijven wist ik meteen wat ik wilde maken: die lekkere salade met zacht gegaard rundvlees erop die ik hier altijd bestel bij de plaatselijke diner. Door het zomerse weer eet ik sowieso veel salades en ik ben altijd op zoek naar nieuwe spannende toevoegingen. Bij de diner hier in de buurt serveren ze een heerlijke Mexicaans getinte salade met ’11-spices brisket’ er op, en wat een top-combinatie is dat zeg! Brisket is klapstuk, een stuk vlees dat gesneden wordt van de rib. Het is doorregen met kleine vetrandjes en moet langere tijd gestoofd worden. Ik vind het heerlijk om te doen! Op internet vond ik een heerlijk recept voor klapstuk gegaard in tomatensaus, van The Pioneer Woman (link: http://thepioneerwoman.com/cooking/2010/03/passover-brisket-i-think/) . Ik gaf er m’n eigen draai aan en WAUW! In één woord geweldig! Deze ga ik vaker maken, ik heb de diner niet meer nodig 😉
Salade met stoofvlees
Ingrediënten
Voor het stoofvlees:
- 1 kg klapstuk
- 400 ml tomatensaus
- 2 el gebakken uitjes
- 2 tl gedroogde peterselie
- 2 tl uienpoeder
- 1 tl kurkuma
- ½ tl selderijzout
- ½ tl zeezout
- ½ tl zwarte peper
Voor de salade:
- 400 gr ijsbergsla of Romaine gesneden
- klein blikje maïs geroosterd
- 1 blik zwarte bonen of kidneybonen uitgelekt
- 150 gr cherry tomaatjes in plakjes
- ½ portie [Groene avocado dressing|
- geraspte cheddar kaas naar smaak
- Leg het vlees in een ovenschaal.
- Meng de tomatensaus met de kruiden en specerijen en spreid dit uit over het vlees. Dek af en laat rusten in de koelkast voor 12-24 uur.
- Verwarm de oven voor op 135 graden C en zet de ovenschaal (afgedekt met aluminium folie) in de oven. Bak het vlees in 6 uur gaar, tot het vlees superzacht en lekker is. Halverwege de oventijd kun je het vlees voorzichtig omdraaien, maar dat is niet persé nodig. Je kunt testen of het vlees gaar is door het voorzichtig uit elkaar te trekken met twee vorken, als dit makkelijk gaat dan kun je het vlees uit de oven halen. Merk je dat het vlees nog niet zacht genoeg is dan zet je het terug in de oven en bak je het minstens 45 minuten (max 2 uur) langer.
- Leg het vlees op een snijplank en snijd het met een scherp mes in repen. Het valt nu ook iets uit elkaar, dat is helemaal prima want dat wil je! Zet aan de kant.
- Maak de salade door de sla te mengen met de maïs, tomaat, bonen en rode ui.
- Meng hier de avocado dressing doorheen en voeg geraspte kaas naar smaak toe.
- Serveer in diepe borden of brede kommen en verdeel het vlees erover.
- Geniet ervan!
Disclaimer
De genoemde waardes zijn gebaseerd op standaard tabellen en hier kunnen geen rechten aan worden ontleend. Merknamen in de ingrediëntenlijst kunnen het gevolg zijn van een betaalde samenwerking. Sommige linkjes op deze pagina kunnen affiliate links zijn. Lees meer: disclaimer.
Schrijf je in voor de wekelijkse nieuwsbrief
Blijf op de hoogte van de nieuwste recepten en de leukste foodie weetjes!
2 comments on “Salade met stoofvlees door In my Red Kitchen”
Leave a comment »Geef een reactie
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Ik heb dit gerecht gemaakt, maar het vlees was ontzettend droog. Gelukkig kon ik de hoeveelheid saus nog een 1x maken en dit heb ik erdoorheen geschept, verrukkelijk!!
Maar mijn vraag is of de oventijd wel klopt en/of de temperatuur.
Ik hoor het graag.
Hoi Barbara
Ik weet dat in dit geval helaas niet aangezien het een recept is door Ellen gemaakt. Ik zou zeggen dat het zeker wel klopt, maar het ligt wellicht aan hoeveel vet er in het vlees zit. Is het vlees heel mager dan kan het sneller droog worden.